ده میلیون هکتار از جنگل های هیرکانی باقی مانده است

به گزارش زیست آنلاین از ایرنا محمد درویش روز دوشنبه در گفت و گو با خبرنگار علمی ایرنا اظهار کرد:بدترین شرایط در جنگل های کشور در جنگل های شمال دیده می شود که بسیار نامناسب است و مهمترین علت آن تغییر کاربری اراضی و فشار بیش از حد انسان به جنگل ها است.

وی به طرح حفظ و صیانت از جنگل های کشور اشاره کرد و گفت: تصویب چنین طرح هایی کمک بزرگی به حفظ و صیانت از جنگل های کشور که وضعیت نامناسبی دارند می کند اما متاسفانه این طرح رد در مجلس شده است.

اعضای کمیسیون کشاورزی، آب و منابع طبیعی مجلس شورای اسلامی با اکثریت آرا، طرح حفظ و صیانت از جنگل ها را رد کردند، در این طرح آمده بود که قطع درختان تا پنج سال به طور کامل ممنوع شود.

وی تاکید کرد: برداشت های بی رویه از جنگل های شمال کشور موجب کاهش شدید تنوع گیاهی شده است به طوری که در بسیاری از مناطق جنگلی شمال کشور حتی در استان گیلان گونه های غالب گیاهی به درخت ˈ خورمندی ˈ ( نوعی خرمالوی وحشی ) و ˈ لیلکی ˈ کاهش یافته است.

این فعال محیط زیست ادامه داد: اصلی ترین گونه های شاخص جنگل های شمال کشور راش ، افرا و بلوط است که در بسیاری از مناطق وضعیتشان بسیار نگران کننده و در حال کاهش است به همین دلیل فعالان محیط زیست پیشنهاد کردند به مدت ۵ سال شرایط آیش ( عدم برداشت ) برای جنگل های کشور فراهم شود یعنی به جنگل ها استراحت داده شود تا توان خود احیایی را ترمیم و تقویت کنند.

وی افزود: اما این طرح در کمیسیون کشاورزی، آب و منابع طبیعی مجلس شورای اسلامی رد شد زیرا مخالفان بر این عقیده هستند که دولت تعهداتی در قالب طرح های جنگلکاری دارد که باید به آن عمل کند.

درویش گفت: ۱۴ میلیون هکتار جنگل در کشور وجود دارد که ۱۲ میلیون هکتار طبیعی و ۲ میلیون هکتار دست کاشت است، در واقع حدود ۷ درصد از خاک کشور را شامل می شود و بر این اساس ایران جزو کشورهایی با پوشش کم جنگلی در دنیا شناخته شده است زیرا کشورهایی که زیر ۱۰ درصد از خاکشان جنگل باشد دارای اکوسیستم های حساس و شکننده هستند.

وی ادامه داد: متوسط سرانه فضای جنگلی در ایران برای هر نفر ۱۸صدم هکتار است در حالی که متوسط جهانی این رقم هشت دهم هکتار است بنابراین کمتر از یک چهارم میانگین جهانی سهم هر ایرانی از فضای جنگلی است که این نشان دهنده این است که توجه به حفظ پوشش جنگلی باید چهار برابر متوسط جهانی باشد که عملا این اتفاق نیفتاده است و جنگل های ما در شمال و غرب کشور آماج تصرف و پاک تراشی قرار گرفته اند.

درویش گفت: البته مساله مهم در اطراف رویشگاه های جنگلی جایگزین کردن روش های معیشتی است زیرا تا زمانی که زندگی اهالی اطراف رویشگاه ها به طور کامل به جنگل و سرزمین وابسته باشد تصویب این گونه طرح ها هم تاثیری در حفاظت از جنگل ها نخواهد داشت.

عضو هیات علمی موسسه تحقیقات جنگل ها و مراتع تاکید کرد: باید به سمت استفاده از ظرفیت های جنگل های کشور به ویژه در شمال پیش رویم و صنعت اکوتوریسم را توسعه دهیم تا مشکل معیشت مردم برطرف شود.

وی افزود: استان گیلان از نظر ثروت جزو ۲۰ استان اول کشور هم نیست در صورتی که بیشترین درصد پوشش جنگلی را در خود جای داده است، این مساله سبب شد مردم و مسوولان درخواست کنند تا صنعت به آن بخش از کشور راه یابد چون احساس می کنند وجود پوشش گیاهی به جای آنکه درآمدشان را افزایش دهد مانعی برای توسعه شده است.

وی ادامه داد: در بسیاری از کشورهای پیشرفته رویشگاه های طبیعی و جنگل ها جزو منابع پولساز هستند در حالی که این روند در ایران برعکس است یعنی نه تنها نمی تواند پولساز باشد بلکه مانع توسعه می شود، تا زمانی که این مشکل برطرف نشود نمی توانیم به چشم انداز مثبتی در رویشگاه های جنگلی امیدوار باشیم.

وی درباره روند تخریب جنگل در کشور گفت: امارهای تخریب متفاوت است اما برخی آمارها تخریب سالانه حدود ۲۰ تا ۵۰ هزار هکتار را نشان می دهد.

https://zistonline.com/vdcbs9bf.rhb5fpiuur.html