فرسایش جنگلها بخش وسیعی از زیستگاه خفاشهای میوهخوار و ناقل ابولا را به سمت محل زندگی مردم و در تماس نزدیک با آنها کشانده است.
به گزارش زیست آنلاین به نقل از ایسنا دانستن علل و نحوه انتشار ویروس مرگبار ابولا میتواند نقش مهمی در جلوگیری از شیوع این بیماری و سایر بیماریهای مرگبار در آینده ایفا کند. این در حالیست که در مورد اخیر یعنی شیوع ویروس ابولا در جهان در مورد اینکه این ویروس چگونه به غرب آفریقا شیوع یافت اطلاعات کمی وجود دارد.
شیوع این بیماری بسیاری از کارشناسان بهداشتی قاره آفریقا را غافلگیر کرد. چرا که این بیماری نخستین شیوع یک بیماری با این وسعت در منطقه بود اما برای جلوگیری از شیوع این بیماری چیزی که باید مدنظر قرار میگرفت خطر خفاشهای این منطقه بود. غرب آفریقا که مکانی پوشیده از جنگلهای سرسبز بود طی دهه اخیر از این پوشش تهی شده است. به طوری که ۸۰ درصد از پوشش جنگلی گینه کاهش یافته است. لیبریا نیز حقوق الواربری بیش از نیمی از جنگلهای خود را فروخته است. طی چند سال آینده نیز انتظار میرود سیرالئون به کلی دچار جنگل زدایی شود.
مسئله از این حیث اهمیت دارد که این جنگلها زیستگاه خفاشهای میوه خوار و ناقل ویروس ابولا هستند و با نابودی زیستگاه و خانه خفاشها، جمعیت خفاشها به جنگلهای باقی مانده پناه میبرند و تجمع آنها در آنجا افزایش مییابد. در همین حال معدنداری نیز به یک تجارت سودآور در منطقه تبدیل شده که این تجارت هزاران نفر را به مناطق نزدیک سکونت خفاشها کشیده و نتیجه این میشود که خفاشها و انسانها، فرصت بیشتری برای ملاقات و برخورد با یکدیگر پیدا کردهاند.
به نقل از گاردین، خفاشهای میوهخوار، خود ناقل ویروس ابولا هستند اما این ویروس عمدتا آنها را از بین نمیبرد. این ویروس به راحتی از مرکز به غرب آفریقا منتقل میشود و به همان شیوهای که ویروس نیل غربی در شمال آمریکا شیوع یافت، منتشر میشود. با آنکه گوشت خفاش از دیرباز در منوی غذای ساکنان آفریقا وجود داشته اما مشاهده میکنیم که راههای دیگری نیز برای انتقال ویروس مرگبار ابولا وجود داشته است.
حرف آخر اینکه بدون داشتن محیط زیست سالم نمیتوان انتظار وجود بهداشت و سلامت عمومی را نیز داشت. گرچه جنگلزدایی عامل مستقیم همهگیری ابولا نبوده اما شیوع آن را بسیار محتملتر کرد.