کمپانی مونسانتو که متعلق به یکی از بدنامترین خانوادههای یهودی صهیونیست است، یکی از بزرگترین تولیدکنندگان مواد سمی و بمبهای شیمیایی و اتمی طی قرن بیستم میلادی بهشمار میرود که در حال حاضر نبض جریان تولید و تجارت محصولات تراریخته را در اختیار دارد.
مرکز پژوهشی «آرا» در یکی از گزارشهای راهبری اندیشکده سرآمد به بررسی ارتباط تجارت تراریخته با صهیونیسم میپردازد همچنین در کتاب «محصولات تراریخته، ضرورتها، چالشها و راهکارها» آمده است: «در پی شکست سخت امریکاییها در جنگ ویتنام، استراتژیستهای غربی دریافتند که مقابله سخت، به دلایل مختلف، روشی غیرکاربردی و پرهزینه برای سیطره بر ملتهاست لذا سیاستهای غرب به مواجهه نرم با این کشورها تغییر کرد و ابزارهایی برای کنترل غذا و دارو طراحی شد.»
هنری آلفرد کیسینجر؛ استراتژیست ارشد و صهیونیست امریکایی، در زمان تصدی وزارت امور خارجه ایالات متحده، مسئول تیم مذاکرهکننده این کشور برای خاتمه بخشیدن به جنگ ویتنام بود و به همین مناسبت به همراه همتای ویتنامی خود جایزه صلح نوبل را دریافت کرد.
کیسینجر در سال ۱۹۷۴ از طرحی موسوم به NSSM پرده برداشت؛ او «انرژی» و «غذا» را دو اهرم کاربردی کنترل ملتها معرفی کرد و به امریکاییها اعلام کرد که اگر نفت را کنترل کنند، دولتها را تحت کنترل در میآورند و اگر غذا را کنترل کنند، مردم را تحت سیطره خواهند گرفت.
جالب است بدانیم بذرهای محصولات ترانس ژنیک، عقیم و یکبار مصرف هستند و کشاورزان و دولتها بلافاصله از سال اول، به شرکت تولیدکننده بذر وابسته میشوند؛ در همین زمینه ابداع فناوری دستکاری ژنتیک با سرمایهگذاری گسترده صهیونیستها در دهه ۷۰ میلادی به نتیجه رسید و هماکنون هیچکس در دنیا کتمان نمیکند که تجارت جهانی محصولات پرخطر دستکاری ژنتیک (تراریخته) در اختیار کمپانیهای صهیونیستی «مونسانتو» و «راکفلر» است.
مونسانتو در اصل نام یک خانواده یهودی ـ آمریکایی است که صاحبان این کمپانی یعنی خانواده مونسانتو، از بدنامترین خانوادههای یهودی صهیونیست در طول تاریخ بهشمار میروند؛ این خانواده از قرنها قبل به مشاغلی چون بردهداری و تجارت انسان اشتغال داشتهاند.
کمپانی مونسانتو، بیشک یکی از بزرگترین تولیدکنندگان رسمی مواد سمی و بمبهای شیمیایی و اتمی طی قرن بیستم میلادی بهشمار میرود؛ این کمپانی طی دهه ۱۹۲۰، صنعت شیمیایی خود را گسترش داد همچنین مونسانتو طی جنگ دوم جهانی، در تحقیقاتی درباره اورانیوم در «پروژه منهتن» مشارکت داشت که در نهایت منجر به ساخت بمب اتمی شد.
مونسانتو تا اواخر دهه ۸۰ میلادی در پروژههای مرتبط با بمب اتم به دولت امریکا کمک میکرد همچنین «عامل نارنجی»، «د. د. ت» و «پی. سی. بی» از جمله تولیدات مضر مونسانتو است؛ اعمال ضد انسانی این کمپانی بزرگ سبب شده که جنبشهای اجتماعی متعددی در کشورهای جهان علیه این کمپانی شکل بگیرد.
جنایتهای مونسانتو سبب شده که در بسیاری از کشورهای جهان، جنبشهای مردمی سلامت و محیط زیست، «روز علیه مونسانتو» را برگزار کنند.
مونسانتو هماکنون در ۶۱ کشور جهان نمایندگی و ۲۰ هزار نفر کارمند دارد؛ این شرکت امریکایی ـ صهیونیستی برای پیشبرد اهداف تجاری خود از هیچ فسادی فروگذار نکرده است، برای نمونه، یکی از بزرگترین پروندههای رشاء و ارتشاء بینالمللی تاریخ مربوط به این شرکت است.
ششم ژانویه سال ۲۰۰۵ دادگاههای امریکا در پروندهای علیه مونسانتو، این شرکت را محکوم کردند؛ این کمپانی برای دستیابی به کشتزارها و منسوجات پنبه و بازار کشور اندونزی، به ۱۴۰ کارمند عالیرتبه و دونپایه اندونزی رشوه پرداخت کرده بود که پرداخت این رشوهها در دادگاه به اثبات رسید.