محققان آمریکایی تحقیقی درباره لایه بندی مواد با لایههایی به نازکی یک اتم آب منتشر کردهاند.
چنین لایهای میتواند قابلیت ذخیرهسازی و تخلیه شارژ را بهبود بخشد.
ورونیکا آگوستین یکی از استادیاران رشته مهندسی مواد در این دانشگاه میگوید: این آزمایش نخستین گام برای استفاده از دستگاه در دنیای واقعی است.
به گفته این محقق با چنین روشی میتوان باتریهایی باریکتر و سریعتر برای خودروهای الکتریکی ساخت.
همچنین سریعتر شدن فرایند ذخیرهسازی انرژی سبب میشود سیستمهای انعطاف پذیرتر و قابل اطمینانتری برای شبکههای تولید برق از منابع تجدیدپذیر فراهم شود.
درهمین راستا محققان قابلیتهای شارژ کریستالین اکسید تنگستن و کریستالین هیدارت اکسید تنگستن(همان ماده با حضور لایه یک اتمی آب) را با یکدیگر مقایسه کردند.
اکسید تنگستن ۱۰ دقیقه پس از شارژ، انرژی بیشتری ذخیره کرده بود اما پس از گذشت ۱۰ دقیقه از زمان شارژ اکسید تنگستن همراه با لایه آب نشان داد عملکرد بهتری دارد.
نه تنها ماده همراه لایه آب انرژی بیشتری طی مدت کوتاه تری ذخیره کرد، بلکه فرایند شارژ آن نیز بهینه تر بود. در این وضعیت انرژی کمتری به شکل گرما هدر رفت.