ایسلند میتواند از ماگما انرژی بیشتری به دست آورد و به این ترتیب یک کابل برق از ایسلند به بریتانیا کشیده میشود.
اگر این پروژه موفق شود، ایسلند میتواند ده برابر بیشتر از آنچه که امروزه از گاز یا نفت برق تولید میکند، انرژی بهدست آورد: یعنی تولید برق از حرارتی در زیرِ زمین در مناطق آتشفشانی.
در ۲۵ ژانویه گذشته، حفاری این پروژه به عمق ۴۶۵۹ متری زمین رسید. در چنین عمقی، مهندسان امیدوارم به مایعات بسیار داغ تحت فشار بالا برسند که دمای آنها تا ۴۲۷ درجه سانتیگراد هم میرسد و میتوانند بخار لازم برای به حرکت درآوردن توربینهای تولید برق پاک را بهدست آورند.
سابقه ایسلند در استحصال انرژی ژئوترمال به بحران نفتی سال ۱۹۷۰ برمیگردد. اما انرژی ژئوترمال جدید میتواند انرژی بیشتری تولید کند، بهطوری که حرارت حاصل از آن میتواند آب را به سیالی آماده انفجار تبدیل کند که نه گاز است نه مایع!
اگر ایسلندیها میخواهند برق و حرارت مورد نیاز شهر ۲۱۲ هزار نفری ریکجاویک را به دست بیاورند باید حداقل ۳۰ تا ۳۵ چاه حرارتی متداول حفر کنند، در حالی که در این روش فقط کافی است سه تا چهار چاه داشته باشند. از طرفی هزینه این پروژه هم بسیار کمتر است.
این پروژه که به نام پروژه حفاری عمیق ایسلند IDDP شناخته میشود، در منطقه Thor این کشور است و دو سال زمان لازم دارد تا موفقیت و امکانپذیری اقتصادی آن آزمایش شود.
در این منطقه وجود آبهای گرم سالانه میلیونها توریست را جذب خود میکند و حالا این پروژه در جایی اجرا میشود که ۷۰۰ سال پیش یک آتشفشان در آن فوران کرد.
از طرفی این منطقه زمینی شبیه به چشمانداز ماه دارد و در سالهای ۱۹۶۵ و ۱۹۶۷ ناسا فضانورادان خود را برای آشنایی با چشماندازهایی که در ماه با آنها برخورد خواهند داشت به این مکان میآورد.
این جزیره نوردیک مملو از چشمههای آب گرمی است که مثل جت آب و بخار از آنها خارج میشود و از این رو ایسلند تبدیل به تنها کشوری شده است که ۱۰۰ درصد از انرژیهای تجدیدپذیر استفاده میکند.
انرژی ژئوترمال ۲۵ درصد انرژی مصرفی ایسلند را تشکیل میدهد و بقیه انرژی از سدهای برقآبی تامین میشود.
اما آیا ایسلند میتواند یک کشور نمونه در مصرف انرژیهای پاک باشد؟
جواب این سوال اندکی پیچیده است. هرچند انرژی ژئوترمال فعلا به گاز، زغال سنگ و نفت ترجیح داده میشود، اما یک انرژی به طور کامل تجدیدپذیر و بدون مشکلی هم نیست.
به هنگام حفاری، انتشارات مربوط به سولفور و دیاکسید کربن آغاز میشود و باید برای مقابله با آن چارهای اندیشیده شود.
هر چند بسیاری از کارشناسان بر این باورند که این انتشارات بخش بسیار کوچکی از انتشاراتی هستند که نفت و گاز طبیعی تولید میکنند.
به هر حال ایسلند به این افتخار میکند که در استحصال انرژیهای پاک یک کشور پیشرو است و هنوز زود است که در سطح بینالمللی به عنوان تولید کننده گازهای گلخانهای شناخته شود.