پژوهشگران میگویند شرکتهای بزرگ و چندملیتی عرصهی نفت و گاز و انرژی ناگزیر هستند تا سال ۲۰۳۵ سرمایهگذاریهای عظیمی در انرژیهای تجدیدپذیر انجام دهند یا با خطر جدی از دست دادن سهم خود از بازار روبهرو خواهند شد.
این حقیقت سادهی اقتصادی باعث خواهد شد این شرکتها در جهت اهداف معاهدهی تغییرات آبوهوایی پاریس حرکت کنند. بررسی دقیق تغییرات جهانی نیاز به انرژی نشان میدهد که تقاضا در این زمینه، شرکتهای نفت و گاز بزرگ را مجبور خواهد کرد تا در طول یک دههی آینده حداقل یکپنجم سرمایهگذاریهای خود را در حوزهی انرژیهای پاک خورشید و باد انجام دهند. بزرگترین شرکتهای جهانی حوزهی انرژی اکنون ۱۲ درصد از بازار تقاضای نفت و گاز دنیا را در اختیار دارند. برای اینکه این شرکتها بتوانند این سهم را حفظ کنند، باید چیزی حدود ۳۵۰ میلیارد دلار تا سال ۲۰۳۵ روی انرژیهای خورشید و باد سرمایهگذاری کنند. حتی اگر این شرکتها این بودجه را صرف نکنند، طبق بررسیهای وود مکنزی انرژیهای تجدیدپذیر بعد از ۲۰۳۰ یکپنجم یا بیشتر از سرمایهگذاریهای آنها را طلب خواهد کرد. تقاضا برای انرژیهای پاک، در دسترس بودن منابع این انرژیها، تغییرات آب و هوایی و سیاستهای تدوینشده برای جلوگیری از این تغییرات، همه دست به دست هم دادهاند تا تغییراتی دائمی در خط مشی شرکتهای بزرگ انرژی صورت پذیرد. شرکت استت اویل نروژ در حال حاضر حدود ۱۰۰ متخصص در زمینهی انرژیهای تجدیدپذیر مانند انرژی بادی و بازجذب کربن دارد. این شرکت بهزودی و تا پایان سال، اولین مزرعهی بادی شناور دنیا را راهاندازی خواهد کرد. شرکت بزرگ شل سرمایهگذاریهای عظیمی در مزارع بادی دریایی در آبهای هلند در دست دارد و همچنین تا سال ۲۰۲۰ بودجهی سالانهی تحقیقات روی هیدروژن، سوختهای زیستی و تجدیدپذیر را به ۱ میلیارد دلار خواهد رساند. شرکت فرانسوی توتال در سال ۲۰۱۶ بیش از ۱۳ هزار نفر کارمند و بودجهای ۴.۷ میلیارد دلاری صرف توسعهی باتریها، سوختهای زیستی و خورشیدی کرده است. همچنین بیش از ۶۲ درصد سهامداران اکسون اخیرا به پیروی بیشتر از معاهدهی پاریس رأی دادهاند. در این میان آینده برای سوختهای فسیلی تیره و تار خواهد شد. اکنون نفت و گاز سهمی معادل ۳۳ برابر انرژیهای تجدیدپذیر از سبد انرژی جهانی دارند؛ ولی این سهم تا سال ۲۰۳۵ به ۱۳ برابر کاهش خواهد یافت. به گزارش وود مکنزی، اگرچه سودآوری انرژیهای حاصل از سوختهای فسیلی بیش از دو برابر انرژیهای تجدیدپذیر است؛ ولی عمر بالای نیروگاههای تجدیدپذیر مانند مزارع بادی موجب میشود در بلندمدت سودآوری این واحدها بیشتر باشد. علاوه بر این ممکن است انرژیهای تجدیدپذیر با سرعتی بسیار بیشتر از آنچه اکنون تخمین زده میشود رشد کنند و با این امر شرکتهای بزرگ نفت و گاز را که از سرمایهگذاری در این عرصه سرباز زدهاند، تحتالشعاع قرار دهند.