دو مطالعه جدید به تازگی نشان می دهد اهمیت توسعه مداوم کشاورزی پایدار در سراسر جهان، هم برای آب و هوا و هم برای تغذیه جمعیت جهان سودمند است
به گزارش زیست آنلاین،یکی از مقالات توسط نویسنده محقق در کالج ماکلستر نشان می دهد که به رغم وعده هایی که توسط توسعه دهندگان محصولات اصلاح شده ژنتیکی (GMO )می دهند ، کشاورزی پایدار بهترین گزینه برای تغذیه جمعیت رو به رشد است. مطالعه دیگر از مرکز تحقیقاتی وودز هول در ماساچوست نشان می دهد که conventionalagriculture (۱) طی دو قرن گذشته روی جنگل زدایی و اثرات تغییرات آب و هوایی تاثیرگذار بوده است.
به این نکته باید اشاره کرد، مطالعه اخیر، در PNAS چاپ شده است، مجله ای که توسط آکادمی ملی علوم منتشر می شود و همچنین این نخستین بار است که میزان کربن از دست رفته در خاک را نشان می دهد. محققان دریافتند که طی ۲۰۰ سال گذشته بیش از ۱۳۳ میلیارد تن کربن خاک، تنها به علت فعالیت های کشاورزی از دست رفته و این نرخ کاهش کربن درحال افزایش است . همچنین طی این دوره، جنگل زدایی، باعث کاهش ۱۴۰ میلیارد تن کربن خاک شده است.
این در حالی است که خاک به طور طبیعی کربن را از ماده آلی جذب و آن را حفظ می کند ، که این کار نه تنها خطر از دست دادن سایر مواد مغذی خاک را کاهش می دهد، بلکه باعث می شود که کربن کمتری وارد جو نشود ، چراکه ورود کربن در قالب CO۲ به گرمایش کره زمین کمک می کند. روش های کشاورزی صنعتی مانند خاک ورزی و استفاده نکردن از محصولات پوششی باعث از دست دادن کربن خاک می شود.
میزان از دست رفتن کربن خاکجاناتان سندرمن، دانشمند خاک از مرکز تحقیقاتی وودز هول و یکی از نویسندگان این تحقیق به بنیاد تامسون رویترز ، گفت: "موضوع هشدار دهنده ، میزان از دست رفتن کربن خاک است. "تغییرات کوچک در میزان کربن خاک می تواند عواقب شدیدی روی انباشت کربن جو داشته باشد."
بنابراین کشاورزی پایدار می تواند پاسخ و حرکت رو به جلو به این چالش باشد، همانطور که مطالعه دوم که این هفته توسط پروفسور ویلیام جی. موسلی منتشر شد، اشاره می کند ، در حالی که روش اصلاح ژنتیکی( GMO ) ممکن است ابزاری برای مقابله با کمبود مواد غذایی محسوب شود، اما در عین حال با افزایش هزینه تولید مواد غذایی در کشورهای در حال توسعه رو به رو است، چراکه به روش های استاندارد تولید مواد غذایی دراین رابطه نیاز است که در چنین محیط هایی این استاندارد سازی دشوار یا غیرممکن است.
موسلی می نویسد: "راه حل های GMO (تراریخته) اغلب برای به حداکثر رساندن تولید در شرایط ایده آل است، بنابراین این فناوری "نشان دهنده یک ریسک مالی قابل توجه" برای کشاورزان کوچکی است که در مکان ها با بارندگی های متغیر زندگی می کنند."
در عین حال، این مطالعات، تحقیق قبلی در مورد این موضوع را تایید می کند، همچون گزارشی که ژوئن سال گذشته توسط پنل بین المللی کارشناسان سیستم های غذایی پایدار چاپ شد و نشان می داد که کشاورزی پایدار کلید حل بحران گرسنگی در جهان است.
پایداری بیشتر در گرو تغییر روشهمچنین این اطلاعات با نظرات دبیر کل سازمان غذا و کشاورزی ملل متحد(فائو)، خوزه گرازیانو دا سیلوا، در نشست بین المللی کشاورزی و تغییرات اقلیمی سال ۲۰۱۵ مطابفت دارد. چراکه گرازیانو دا سیلوا خواستار «تغییر روش» به سوی «پایداری بیشتر » ، سیستم های جامع و انعطاف پذیر برای تغذیه جمعیت جهانی رو به رشد بود.
این درحالی است که ، در سال ۲۰۰۹، سازمان ملل متحد نوشت ، برای تامین جمعیت ۹ میلیارد نفری جهان تا سال ۲۰۵۰ ، باید تولید مواد غذایی دو برابر شود.