درختان بیشتر بزرگترین راه حل طبیعی در زمینه تغییرات آب و هوایی

به گزارش زیست آنلاین، در این مطالعه که یک بازنگری همتراز است وتوسط دانشمندانی از حفاظت از طبیعت و ۱۵ نهاد دیگر انجام شده و امروز در مجله پیشرفت های آکادمی ملی علوم منتشر شده است، قلمرو راه حل های اقلیمی وابسته به زمین را که در ارزیابی قبلی توسط هیات بین دولتی تغییرات اقلیمی سازمان ملل متحد انجام شده، توسعه داده و اصلاح شده است. انتظار می رود که این یافته ها، تلاش برای تضمین اینکه حفاظت، بازسازی و بهبود شیوه های مدیریت زمین در مقیاس وسیع بدست می آید، تقویت کند و در عین حال به تقاضا برای غذا و فیبر پاسخ دهد.

با احتساب محدودیت هزینه، این پژوهشگران محاسبه کرده اند که راه حل های طبیعی اقلیمی می توانند انتشار گازها را تا ۱۱،۳ بیلیون تن در هر روز تا سال ۲۰۳۰ کاهش دهند- معادل توقف سوزاندن روغن- و موجب کاهش ۳۷ درصدی انتشار گازها که برای نگه داشتن درجه حرارت جهانی زیر دو درجه سیلسیوس تا سال ۲۰۳۰ مورد نیاز است می شود. بدون احتساب محدودیت های مالی، راه حل های طبیعی اقلیمی می تواند موجب کاهش انتشار ۲۳،۸ بیلیون تن کربن دی اکسید در هر سال شود، نزدیک به یک سوم بیش از تخمین های قبلی.

مارک ترسک مدیر عامل سازمان حفاظت از طبیعت می گوید: "امروزه تاثیرات ما بر زمین دلیل انتشار یک چهارم از گازهای گلخانه ای است. شیوه ای که ما در آینده زمین را مدیریت کنیم می تواند ۳۷ درصد راه حل برای تغییرات آب و هوایی باشد. این یک پتانسیل عظیم است، بنابراین اگر ما نسبت به تغییرات آب و هوایی جدی هستیم باید نسبت به سرمایه گذاری در طبیعت و همچنین انرژی پاک و حمل و نقل پاک جدی باشیم. ما به دنبال افزایش تولید غذا و مصالح ساختمانی برای پاسخگویی به تقاضای جمعیت در حال رشد هستیم، اما ما می دانیم که این کار را باید به گونه ای انجام دهیم که در جهت حل مشکل تغییرات آب و هوایی باشد".

کریستینا فیگورز، نماینده ماموریت ۲۰۲۰ و رئیس پیشین کنوانسیون چارچوب سازمان ملل برای تغییرات آب و هوایی می گوید: "استفاده از زمین یک بخش کلیدی است که ما می توانیم هم انتشار گازها را کاهش دهیم و هم کربن را از اتمسفر جذب کنیم. این مطالعه جدید نشان می دهد که چگونه ما می توانیم به طور گسترده اقداماتی را در زمینه استفاده از زمین - در کنار افزایش اقدامات در زمینه انرژی، حمل و نقل، مالی، صنعت و زیرساختار- برای به انجام رساندن ماموریت در یک مسیر نزولی، تا سال ۲۰۲۰ افزایش دهیم. راه حل های طبیعی اقلیمی برای تضمین اینکه ما به هدف نهایی خود در زمینه دیکربنیزه کردن کامل دست یابیم حیاتی است و می تواند همزمان باعث افزایش اشتغال و محافظت از جوامع در کشورهای توسعه یافته و در حال توسعه شود".

بزرگترین راه حل طبیعی در زمینه تغییرات آب و هوایی: درختان بیشتر

به گفته فائو، ۳،۹ بیلیون هکتار یا ۳۰،۶ درصد از کل مناطق زمین جنگل است. این پژوهشگران دریافتند که درختان پتانسیل بزرگی برای کاهش مقرون به صرفه دی اکسید کربن دارند. به دلیل اینکه آن ها در همان حال که رشد می کنند کربن دی اکسید را جذب و آن را از اتمسفر پاک می کنند. نتایج این مطالعه نشان می دهد که سه تا از بزرگترین گزینه ها برای افزایش تعداد و اندازه درختان (بازسازی جنگل، جلوگیری از ازبین رفتن جنگل و شیوه های بهتر جنگلداری) می تواند به گونه ای مقرون به صرفه ۷ بیلیون تن کربن دی اکسید را سالانه تا سال ۲۰۳۰ پاک کند؛ معادل حذف کردن ۱،۵ بیلیون ماشین گازوئیل سوز در جاده ها.

بازگرداندن جنگل ها در زمین هایی که سابقا جنگل بوده اند و جلوگیری از از دست رفتن بیشتر جنگل ها در جهان، دو تا از بزرگترین فرصت ها هستند. بخش بزرگی از موفقیت به جنگلداری و شیوه های کشاورزی بهتر، به ویژه آن هایی که میزان زمین مورد استفاده دام ها را کاهش می دهد بستگی دارد. کاهش جای دام ها زمین های زیادی را در سراسر جهان برای درختان آزاد می کند و درحالیکه امنیت غذایی را حفظ می کند می تواند بدست آید. در این میان، بهبود شیوه های جنگلداری در سراسر جنگل های کار شده و در حال کار می تواند در حالی که کربن بیشتری را ذخیره می کند، تنوع زیستی را حفظ کند و آب و هوای ما را تمیز کند و می تواند فیبر چوبی بیشتری تولید کند. این پژوهشگران دریافتند که پنج کشور برتری که جنگل ها در آنجا می توانند بیشترین میزان کاهش را داشته باشند برزیل، اندونزی، چین، روسیه و هند هستند.

نقش حیاتی کشاورزی

طبق گفته های فائو، زمین های کشاورزی ۱۱ درصد سطح زمین را گرفته اند و تغییر شیوه ای که ما بر روی آنها کشاورزی می کنیم براساس این مطالعه می تواند به گونه ای مقرون به صرفه ۲۲ درصد انتشار گازها را کاهش دهد، معادل حذف ۵۲۲ میلیون ماشین گازوئیل سوز از جاده. استفاده هوشمندانه تر از کودهای شیمیایی (مدیریت مواد غذایی زمین های زراعی)، برای مثال، بازده محصولات را بهبود می بخشد و درعین حال انتشار اکسید نیتروژن را کاهش می دهد؛ گاز گلخانه ای که ۳۰۰ مرتبه از کربن دی اکسید نیرومند تر است. مداخله های موثر تر دیگر شامل کاشت درختان در میان زمین های زراعی و بهبود مدیریت دام ها است.

دکتر ابراهیم مایاکی، نخست وزیر سابق نیجریه و مدیر عامل شرکت NEPAD (مشارکت جدید برای توسعه آفریقا) می گوید:"از زمان کنفرانس تغییرات اقلیمی سازمان ملل متحد در ۲۰۱۵ در پاریس، نقش عمده کشاورزی و جنگلداری در مبارزه با تغییرات آب و هوایی به وضوح شناخته شده است. از آنجاییکه کشورهای توسعه یافته تاکید بیشتری بر کاهش گذاشته اند، کشورهای در حال توسعه تلاش می کنند کشاورزی خود را با تغییرات جهانی سازگار کنند. این مطالعه جدید اهمیت طبیعت و به ویژه درختان و خاک را به عنوان حمایت از جداسازی کربن از طریق چرخه گیاهان بر مبنای فتوسنتز برجسته می کند. ترویج جداسازی کربن در خاک، با شیوه های کشاورزی و جنگلداری سازگار شده، می تواند منجر به راه حل های برد- برد در کاهش، انطباق و افزایش امنیت غذایی شود. این ها اهداف سه گانه «۴ به ازای ۱۰۰» طرح ابداعی است که در حال حاضر توسط ۲۵۰ کشور، سازمان و موسسه حمایت می شود. ما می دانیم چه باید بکنیم و اکنون زمان عمل است".

پائول پولمن مدیر عامل UNilever می گوید: "تغییرات آب و هوایی، تولید غذاهای اصلی مانند ذرت، گندم، برنج و سویا را به میزان یک چهارم تهدید می کند، اما جمعیت جهانی ۹ بیلیونی تا سال ۲۰۵۰ به ۵۰ درصد غذای بیشتر نیاز دارند. خوشبختانه، این پژوهش نشان می دهد که ما یک فرصت بزرگ برای تغییر سیستم های غذای خود و استفاده از زمین داریم که آنها را در قلب توافقنامه پاریس در مورد تغییرات اقلیمی و اهداف توسعه پایدار قرار داده ایم".

نشست کربن در سواحل

تالاب ها گستردگی کمتری نسبت به زمین های کشاورزی و جنگل دارند، ۰،۹-۰،۷ بیلیون هکتار یا ۶-۴ درصد از زمین های سطح زمین را پوشش می دهند، اما آنها بیشترین میزان کربن در هر جریب را در خود نگه می دارند و ۱۴ درصد از پتانسیل راه حل طبیعی مقرون صرفه برای تغییرات آب و هوایی را تامین می کنند. اجتناب از تخلیه و تبدیل تالاب ها بزرگترین این فرصت هاست. تخمین زده می شود که تالاب ها یک چهارم کربن ذخیره شده توسط خاک در جهان را در خود نگه می دارند، با این حال حدود ۷۸۰۰۰۰ هکتار هرساله از دست می رود، به ویژه برای کشت روغن نخل. این پژوهشگران دریافتند که محافظت از آنها می تواند ذخیره ۶۷۸ میلیون تن انتشار کربن به ازای هر سال تا سال ۲۰۳۰ تضمین کند- قابل مقایسه با حذف ۱۴۵ میلیون ماشین از خیابان ها.

دکتر ویلیام شلزینگر، استاد بازنشسته زیست گیاه شناسی و رئیس سابق موسسه مطالعات اکوسیستم کری می گوید: "این مطالعه اولین تلاش برای تخمین سیستماتیک میزان کربنی است که می تواند توسط اقدامات مختلفی در جنگلداری و کشاورزی و با حفاظت از زمین های طبیعی که کربن را بسیار موثر در خود ذخیره می کنند از اتمسفر جداسازی شود. این نتایج بسیار انگیزگر هستند: اول، به دلیل عظمت پتانسیل جداسازی کربن از طبیعت و دوم به دلیل اینکه ما در ادامه ی حذف سریع انتشار گازهای سوخت های فسیلی برای مبارزه با تغییرات اقلیمی، به راه حل های طبیعی در مورد تغییرات اقلیمی نیاز داریم".

گسترش اقدامات بخش عمومی و خصوصی در مورد زمین

درحالیکه این مطالعه پتانسیل راه حل های طبیعی در مورد تغییرات آب و هوایی را به عنوان راه حل اصلی برای تغییرات اقلیمی برجسته می کند، انرژی های تجدید پذیر، بهره وری انرژی و حمل و نقل پاک همه باهم، ۳۰ مرتبه بیشتر سرمایه گذاری دریافت می کنند.

به گزارش ایانا، جاستین آدامز، مدیر عامل زمین های جهانی، حفظت از طبیعت می گوید: "فقط ۳۸ کشور از ۱۶۰ کشور اهداف مشخصی برای راه حل های طبیعی در مورد تغییرات آب و هوایی در مذاکرات آب و هوای پاریس مشخص کردند؛ حدود ۲ گیگاتون از کاهش گازهای گلخانه ای. اگر ساده تر بگویم، ما اگر می خواهیم گرمایش جهانی را تحت کنترل داشته باشیم نیاز به ۱۱ گیگاتون کاهش داریم. بهتر مدیریت کردن زمین ها دقیقا یک کلید برای مبارزه با تغییرات آب و هوایی است. مطالعه PNAS به ما نشان می دهد که آنهایی که مسئول زمین ها هستند- دولت، شرکت های جنگلداری و کشاورزی، ماهیگیران و توسعه دهندگان املاک- باید بدانند که رسیدن به این هدف به اندازه دستیابی به انرژی های خورشیدی، بادی و الکترونیک مهم است".

https://zistonline.com/vdceow8p.jh8nxi9bbj.html