میراث معنوی که به آن میراث غیر ملموس هم گفته میشه، طبق تعریف یونسکو به شرح زیر است.میراث معنوی میراثی است که به طور مداوم به دست جوامع و گروه های انشانی خلق نسل به نسل منتقل شده و حاصل تعامل آن ها با محیط اطراف، طبیعت و تاریخشان است.
به گزارش زیست آنلاین، این میراث به مردم بومی حس شخصیت و پیوستگی فرهنگی می دهد و موجب افزایش احترام مردم به تنوع فرهنگی و نیز خلاقیت ها و نوآوری های انسانی می شود. طبق کنوانسیون ۲۰۰۳ که با هدف حفاظت از میراث فرهنگی معنوی شکل گرفت، این کنوانسیون تاکید دارد که میراث فرهنگی معنوی در حوزه سنت ها و نمایش های شفاهی مانند زبان، هنرهای اجرایی (مانند موسیقی، تئاتر سنتی و ... )، آداب و رسوم ویژه، آیین ها و جشن ها، دانش و تجارب مرتبط با طبیعت و جهان و صنعتگری سنتی ظهور پیدا می کند. به گزارش کانال متخصصبن گردشگری ایران، به همین دلایل گردشگری پایدار و اکوتوریسم، که حفاظت از ارزش های طبیعی و فرهنگی از اهداف جدی آن محسوب می شود، اکوتوریست ها سعی می کنند در حین بازدید از مناطق طبیعی، با مردم و جامعه محلی ارتباط مفید و موثر برقرار کرده و ضمن احترام به جنبه های فرهنگی آن ها، اطلاعات جامع و کاملی از فکر عقیده، اداب و رسوم و جغرافیای فرهنگی آن ها و نهایتآ ارزشهای سنتی زندگی شان به دست اورند