صنعت توت فرنگی برای همیشه تغییر خواهد کرد

به گزارش زیست آنلاین، رشد توت فرنگی در کالیفرنیا بدون مواد ضد عفونی کننده سمی خاک مختل خواهد شد، که استفاده از این مواد در خاک اخیرا ممنوع شده است. هر سال کارگروه محیط زیست، Didty Dozen را منتشر می کنند که لیستی از میوه ها و سبزیجاتی که احتمالا توسط آفت کش ها آلوده می شوند در آن ارائه شده است. برای دو سال گذشته، توت فرنگی صدر این لیست را به خود اختصاص داده است. توت فرنگی به جهت ارزش غذایی مناسب، شیرینی، سهولت آماده سازی و زیبایی و طعم ویژه و منحصر به فرد خود مورد علاقه جهانیان هستند، اما معمولا با روش های کشاورزی بسیار مخرب رشد می کند. Julie Guthman، استاد علوم اجتماعی دانشگاه Santa Cruz، واقع در کالیفرنیا "افزایش رشد توت فرنگی در خاک سمی کالیفرنیا" را شرح داد و اظهار داشت که ادامه این روند منجر به وابستگی توت فرنگی به مواد شیمیایی کشاورزی خواهد شد که این امر بسیار خطرناک است.

توت فرنگی ششمین محصول با ارزش این ایالت است که بخش بزرگی از زمین های ساحلی کالیفرنیا به پرورش آن اختصاص یافته است. بر طبق گفته های Julie Guthman، تولید توت فرنگی از دهه ۱۹۶۰ تا ۲۰۱۴ به بیش از سه برابر افزایش یافته است. اما این موفقیت به دلیل اضافه کردن مواد سمی و افزودنی های شیمیایی موجود در خاک است. با این حال مصرف کنندگان نیز نگران اثرات مخرب افزودنی های شیمیایی در مواد غذایی خود و همچنین در اکوسیستم های اطراف هستند. Julie Guthman همچنین توضیح داد که از سال ۲۰۰۵ پرورش و کاشت توت فرنگی در خاک های سمی و یا اضافه کردن مواد مضر شیمیایی به بستر خاک های پرورشی ممنوع اعلام شده است، اما این ممنوعیت تا سال ۲۰۱۷ نتوانست به طور کامل اجرایی شود. از آنجا که روشن است خاک این مناطق بدون کمک این افزودنی ها نمی‌تواند قادر به تولید توت فرنگی باشد، پیگیری آژانس های غذایی ادامه خواهد یافت. بدین ترتیب صنعت توت فرنگی برای همیشه تغییر خواهد کرد.

جالب توجه است که با وجود آنکه در سال های اخیر تولید توت فرنگی به روش ارگانیک ۱۲ درصد از مجموع تولیدات ارگانیک در سطح ایالت را به خود اختصاص داده است، اما Julie Guthman این رقم را ناچیز شمرده و از آن حرفی به میان نمی‌آورد.

تولید کنندگان ارگانیک از روشهای بدون نیاز به مواد شیمیایی خاک استفاده می کنند یا توت فرنگی را با محصولاتی که اثرات مهار کننده بیماری دارند پروش می‌دهند. همچنین برخی از آنها نیز اساساً سیستم تولید را به شیوه های دیگر تغییر می دهند، اما قانون منع منجر شده است که سایر کشاورزان تنها در حال پیدا کردن زمین از مناطقی باشند که می توانند به سرعت برای تولید ارگانیک تایید شوند، و هیچ برنامه ای برای مدیریت بیماری های خاک در درازمدت ندارند. از دیگر مشکلات قانون منع آن است که مشتریان همواره خواستار محصول ارزان بوده و تولید توت فرنگی به روش ارگانیک نیز در درجه اول موجب افزایش قیمت آن خواهد شد که این مطلب قانون عرضه و تقاضای این محصول را در جامعه با مشکل روبه رو می کند. در درجه دوم در صورت کاشت ارگانیک ممکن است که توت فرنگی در تمام طول سال در دسترس نباشد./منبع: treehugger

https://zistonline.com/vdccpoqe.2bqme8laa2.html