فاز اول پروژه مطالعه سیمای پوشش گیاهی پارک ملی توران به اتمام رسید

به گزارش زیست آنلاین، طاهره افتخاری با اشاره به رسالت سازمان حفاظت محیط زیست از نظر حفاظت و بهره‌برداری پایدار از محیط زیست گفت: مطالعه و ارزیابی وضعیت کمی و کیفی رستنی‌های کشور بویژه در مناطق تحت مدیریت سازمان حفاظت محیط زیست حائز اهمیت است.

وی تصریح کرد : پروژه‌ای تحت عنوان «مطالعه سیمای پوشش گیاهی و جمع‌آوری رستنی‌های مناطق تحت مدیریت سازمان حفاظت محیط زیست» به منظور شناسایی و بررسی رستنیهای مناطق و تهیه شناسنامه فلور این مناطق، بررسی وضعیت رویشگاه‌ها ، بررسی و مطالعه گونه‌های گیاهی در معرض تهدید ، تکمیل و غنی سازی هرباریوم ، ارائه راهکارهای مدیریتی و حفاظتی همچنین آرایه‌های در معرض تهدید از سال ۱۳۸۲ تاکنون در این دفتر و تحت نظارت و تلاش کارشناسان گروه گیاهی در حال اجراست و برای ۱۲ منطقه تحت مدیریت سازمان انجام شده است .

افتخاری افزود: پارک ملی توران بخشی از مجموعه حفاظت شده توران در استان سمنان است. این منطقه به دلیل تنوع گونه‌های گیاهی و جانوری در نوع خود کم نظیر است و به عنوان یکی از ذخایر ژنتیک با ارزش کشور محسوب می‌شود. لذا شناخت کامل فون و فلور این منطقه جزو طرح‌های اولویت دار دفتر موزه تاریخ طبیعی و ذخایر ژنتیکی سازمان حفاظت محیط زیست است.

مریم مغانلو، رئیس گروه گیاهی - اظهار کرد: برای اجرای مطالعه سیمای پوشش گیاهی پارک ملی توران (فاز اول – گیاهان عالی) با همکاری اداره کل استان سمنان اقدام شد. این پروژه توسط مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان سمنان اجرا شد و فاز دوم این پروژه که شامل گیاهان پست ( خزه‌ها، گلسنگ‌ها، جلبک‌ها و ...) می‌شود برای سال جاری پیش بینی شده است.

وی خاطر نشان کرد: در فاز اول این پروژه حدود ۳۰۰ گونه گیاهی مربوط به ۱۹۳ جنس و از ۴۹ تیره به همراه اطلاعات کامل علمی از جمله رده‌بندی، وضعیت تهدید، کاربردها و تصاویر رویشگاهی آن‌ها جمع‌آوری و شناسایی شده است و از گونههای معرفی شده برای این منطقه ۱۴ گونه انحصاری ازجمله florida Boiss. Rubia ، lycioides Spach var. lycioides Amygdalus ، glacacanthus Fisch. Astragalus و piptocephala Bunge. Cousinia همچنین یک گونه در معرض خطر hirtifolium Boiss Allium و یک گونه آسیب پذیر clinopodioides Lam Ziziphora را می توان نام برد.

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی محیط زیست مغانلو یادآور شد: موقعیت جغرافیایی پارک ملی توران و قرار داشتن آن در مناطق بیابانی، این اکوسیستم را بسیار شکننده کرده است و با اندک دخالتی مانند زراعت، چرای بیرویه دامها ، بوتهکنی همچنین وجود آفات و بیماریهای گیاهی موجب از بین رفتن یا محدود شدن پراکنش گونههای گیاهی این منطقه شده است لذا با انجام این مطالعه در این منطقه امید است که با ارائه راهکارهای مناسب درخصوص حفاظت از سایتهای گیاهی در اکوسیستم های حساس و شکننده و جلوگیری از تخریب بیش از حد آنها اقدام موثری صورت گیرد./ منبع: ایسنا

https://zistonline.com/vdcgtw9u.ak97n4prra.html