تلفیق ژنتیک وحوش دو منطقه حفاظت شده در ملایر

به گزارش زیست آنلاین، عیسی کلانتری در پاسخ به نامه‌ نماینده ملایر آورده است: موضوع رشد نکردن جمعیت وحوش منطقه حفاظت شده لشگردر ملایر از طریق اداره کل حفاظت محیط زیست استان و واحدهای تحقیقاتی مرکز پیگیری شده و پس از بررسی، مسائلی از جمله اثرات سوء خشکسالی‌های پی در پی و درون آمیزی مطرح شد. احتمال می رود یکی از دلایل این موضوع، درون آمیزی و نبود تنوع ژنتیک است.

وی ادامه داد: مقرر شد در سال جاری و در مرحله اول به تعداد محدود، سه راس نر و سه راس ماده از هر یک قوچ و میش و کل و بز از جمعیت خانگرمز تویسرکان به لشگردر رهاسازی شوند. در صورت نتیجه‌بخش بودن، این اقدام در سال بعد با همین نسبت جنسی و به تعداد بیشتر انجام خواهد شد.

به گزارش پایگاه اطلاع‌رسانی محیط زیست، منطقه حفاظت شده لشگردر سال ۱۳۶۹ به عنوان منطقه حفاظت شده معرفی شد. این منطقه با ۱۵ هزار و ۵۵۰ هکتار وسعت درمجاورت شرق و جنوب شرقی ملایر واقع شده است.

گونه‌های شاخص جانوری این منطقه شامل ۱۸ گونه پستاندار از ۱۱ خانواده و ۵ راسته و ۷۵ گونه پرنده از ۲۳ خانواده و ۷ راسته است. این منطقه به لحاظ موقعیت طبیعی و توپوگرافی دارای سه وضعیت کوهستانی، تپه ماهوری و نسبتاً دشتی است.

مناطق کوهستانی زیستگاه کل و بز و مناطق تپه ماهوری زیستگاه گونه حمایت شده قوچ و میش ارمنی است. از پستانداران منطقه می‌توان کل وبز، قوچ ومیش، گرگ، شغال، روباه، تشی، خرگوش، گورک ، کفتار و رودک و از پرندگان کبک، تیهو، باقرقره، عقاب طلایی، قرقی، فاخته، دلیجه، کمر کلی، پری شاهرخ، چیچک و از خزندگان انواع مار را می توان نام برد./ منبع: ایسنا

https://zistonline.com/vdcdjo05.yt0j56a22y.html