محیط زیست برای مهار و تثبیت گرد و غبار در زمینهای اطراف دریاچه ارومیه ۴۸۰ هکتار نهال کاری و کاشت درختان شورگز انجام داده است.
به گزارش زیست آنلاین، مدیر دفتر استانی ستاد احیای دریاچه ارومیه در آذربایجان غربی در بازدید خبرنگاران از پروژه های این ستاد گفت: هدف ما از احیای دریاچه ارومیه، احیای زندگی و معیشت مردم منطقه است و به همین دلیل پراولویت ترین پروژه های ما در دریاچه ارومیه تثبیت ریزگردها بود. چون هرچه وسعت خشکی دریاچه بالا می رفت به ریزگردها نیز افزوده می شد.
فرهاد سرخوش افزود: شدت ریزگردها به حدی بود که مردم، برخی روستاهایی که اطراف دریاچه بودند از سال ۹۳ به تدریج تخلیه کردند زیرا با عقب نشینی دریاچه، ریزگردها افزایش یافته و کشاورزی تعطیل شده است.
وی یادآور شد: ریزگردهای ارومیه مثل عراق و خوزستان، تنها از جنس خاک نیست. ریزگردهای نمکی است و هرجا بنشیند زندگی وموجودات زنده را از بین می برد. در منطقه جبل کندی در آذربایجان غربی، در ۴۰ کیلومتری ارومیه و در بخش شمالی دریاچه در سالهای ۹۳ و ۹۴ با کوچکترین باد، طوفان شن به آذربایجان شرقی و اطراف دریاچه می رسید و اینجا از مهمترین کانون های ریزگرد بود.
مدیر دفتر استانی ستاد احیای دریاچه ارومیه در آذربایجان غربی گفت: محیط زیست بخشی را که در منطقه تحت حفاظتش بود تثبیت می کرد و خارج از این مناطق را به اداره کل منابع طبیعی استان سپردند. محیط زیست در ۴۵ هکتار از این منطقه ۸۳۰ هکتاری قرق شده، مالچ پاشی و در ۴۸۰ هکتار، نهال کاری و کاشت درختان شورگز انجام داده و تثبیت کرده است. نگهداری از این مجموعه را به اداره کل منابع طبیعی واگذار کرده است.
مدیر پروژه احیای دریاچه ارومیه در اداره کل منابع طبیعی استان آذربایجان غربی در برنامه بازدید خبرنگاران از پروژه های ستاد احیای دریاچه ارومیه گفت: قبل از عملیات ما ممکن نبود که اینجا بایستیم و صحبت کنیم، چندین دوربین ما خراب شد، در آذربایجان غربی که دومین استان پر آب کشور بود، نمی شد تصور کرد چنین بیابانی وجود داشته باشد.
مجید موسی زاده افزود: ستاد احیای دریاچه ارومیه علاوه بر خشکی خود دریاچه از مشکلات محیط زیستی دیگری در اطراف دریاچه ارومیه گزارش های دریافت کرد و سازمان جنگل ها احضار شد و از این سازمان خواسته شد این وظیفه را برعهده بگیرد.
وی گفت: چهار کانون بحرانی در آذربایجان غربی شناسایی شد، عملیات تعریف شد و از بهمن ۹۳ کارها آغاز شد و اکنون در کانون های تحت حاکمیت مناطق ما دیگر منطقه بحرانی نداریم و ۹۵ درصد رها شده است.
مدیر پروژه احیای دریاچه ارومیه تصریح کرد: اتفاق اصلی در خود پارک ملی دریاچه ارومیه بود که ماسهها به سمت روستاها حرکت می کردند و گرد و غبارشان می توانست تا ۵۰۰ کیلومتر دورتر برود، گرد و غباری که حاوی نمک و عناصر سنگین هم بود و موجب مرگ سرزمین می شد.
موسی زاده گفت: چندین پروژه بود که شامل مدیریت هرزآب، عملیات بیولوژیک، عملیات بیومکانیک و بیابان زدایی بود. در منطقه جبل کندی کار را محیط زیست انجام داد و نهایتا به اداره کل منابع طبیعی تحویل شد.
وی افزود: مجموعا ۴۸۰ هکتار عملیات کاشت داشتیم و از آن مهم تر قرق را انجام دادیم.
مدیر پروژه احیای دریاچه ارومیه توضیح داد: اینجا در این منطقه جنگل کاری نمی کنیم بلکه یک کمربند حفاظتی ایجاد می کنیم که گرد و غبار مهار شود.
به گفته موسی زاده، این منطقه تا خود دریاچه در شرایط کنونی حدود ۱۳ کیلومتر فاصله دارد، در حالیکه همین منطقه قبلا داخل دریاچه ارومیه بود و اکنون نیز درون محدوده پارک ملی دریاچه ارومیه است.
وی تاکید کرد: اینجا همه چیز به شدت علیه بوته بود و محدودیت شدید گونه برای کاشت داریم اما علت موفقیت پروژه این بود که از گونه های بومی منطقه استفاده شد. سال اول کشت بافت کردیم و بعد در منطقه کاشتیم. دو گونه نیکتاریا یا همان قره داغ و تاماریکس یا همان شورگز را کاشته ایم که ایجاد نپکا می کند و جلوی سرعت باد را می گیرد و آن را خنثی می کند.
به گزارش مهر، مدیر دفتر منابع طبیعی آذربایجان غربی در بازدید خبرنگاران از پروژه های این ستاد گفت: منطقه جبل کندی یکی از سایت های ما در احیای دریاچه ارومیه است. نتیجه کارهای ما در این بخش در قالب افزودن آب ورودی دریاچه نبوده و وظیفه نداشته ایم و تنها وظیفه ما در حوزه تثبیت ریزگرد بوده است.
میرصمد سیدموسوی افزود: در سایتهای مختلف، پروژه های بیولوژیکی و بیومکانیکی انجام شده است و به جرأت می توانیم بگوییم که ریزگردها را تثبیت کرده ایم. پای بوته های قره داغ که سال ۹۴ کشت شده، به سادگی می توان دید هر بوته تگاهی تا چند تن، گرد و غبار را تثبیت کرده است.
وی یادآور شد: یک پروژه دیگر ما احداث بارشکن غیرزنده به طول ۱۲۰ کیلومتر بوده است که برای احداث این بادشکن از چوب خشک شده درخت گز استفاده کردیم و جایی که درختان گز داشت، همان ها را هرس و استفاده کردیم.