محققان دانشگاه ییل کانادا با همکاری محققان دانشگاه پکن چین ، با الهام از ساختار فیزیکی شقایق دریایی راهکار جدیدی را برای تصفیه آب ابداع کردند که در آن به منظور حذف ذرات معلق و محلول در آب از یک نانوماده منعقد کننده استفاده می شود.
به گزارشزیست آنلاین، از پایگاه خبری ساینس دیلی، منعقدکننده های متداول مانند آلومینیوم سولفات و سایر نمک های فلزی، موجب به هم چسبیدن ذرات بزرگ تر معلق، تجمیع و ته نشینی آن ها می شوند. اما این مواد ذرات کوچکتر محلول در آب را جدا نمی کنند و استفاده از سایر روش های تصفیه ضروری است. این امر موجب افزایش هزینه و انرژی موردنیاز برای تصفیه آب می شود. اکنون محققان یک نانوماده منعقدکننده ساختند که عملکرد، رفتار و ساختاری متفاوت با منعقدکننده های سنتی دارد و قادر است علاوه بر ذرات معلق در آب، ذرات کوچکتر محلول را نیز از آب جدا کند. رفتار این نانوماده توسط ساختار آن کنترل می شود. در شرایط خاصی می توان این ماده را برای مدت طولانی به صورت پایدار نگهداری کرد. شقایق دریایی جانوری است که روی بدن آن را شاخک هایی پوشانده اند. شاخک های این جانور در زمان استراحت منقبض می شوند و در زمان شکار کاملا کشیده می شوند تا شکار را به چنگ آورند. محققان برای ساخت نانوماده منعقدکننده از این جانور الهام گرفتند و ساختاری متشکل از هسته و پوسته را تولید کردند که درون آب پشت و رو می شود. پوسته این ساختار قادر است ذرات معلق در آب را جذب و تجمیع کند در حالی که هسته آن ذرات محلول در آب را جمع می کند. این ماده تنها در یک مرحله، مجموعه وسیعی از مواد آلاینده را از آب خارج می کند که در اغلب روش های سنتی امکان استخراج آن ها از آب وجود ندارد و تهدیدات جدی برای سلامت محسوب می شوند. به اعتقاد محققان این شیوه جدید موجب کاهش قابل توجه هزینه های تصفیه آب شده و گزینه بسیار مناسبی برای روش های فعلی محسوب می شود. گزارش کامل این تحقیقات در نشریه Nature Nanotechnology منتشر شده است.