هدف گذاری برای آینده محیط زیست کشور و اینکه در نهایت آیا به توسعه پایدار با توجه به حفاظت از محیط زیست دست خواهیم یافت یا نه؟ بحثی است که باید مورد توجه قرار گیرد.
به گزارشزیست آنلاین، دو دیدگاه در آینده پژوهشی این مقوله مورد توجه است یکی حرکت از وضعیت موجود به سوی آینده و تکیه بر اصلاح و بهبود آنچه تاکنون گذشته است و دیگر هدف گذاری برای دست یابی به آینده ای که اگر نگوئیم ایده آل، حداقل قابل قبول و قابل مقایسه با کشورهای توسعه یافته.
با توجه به چشم انداز ۲۰ ساله به نظر دیدگاه اول برای کشور ما منطقی تر است که در آن باید وضع موجود مورد ارزیابی قرار گیرد و از این تجربه سناریوی های مختلفی تدوین و از بین آنها مناسب ترینشان از نظر حفاظت محیط زیست و قابلیت اجرا انتخاب شود.
بیشتر بخوانید: مهاجرت و حاشیهنشینی از آثار مخرب تغییر اقلیم است در همین رابطه نیز، دکتر مراد کاویانی، استاد ژئوپلیتیک دانشگاه خوارزمی با اشاره به مهاجرتهای ناشی از بحران آب در مناطق مختلف کشور گفت: مهاجرتهای بی رویه به خصوص به شهرهای شمالی باعث از بین رفتن زمینهای کشاورزی و تغییر کاربری آنها و به خطر افتادن امنیت غذایی شده است.
کاویانی در گفتگو با سیناپرس افزود: مسئله تغییرات اقلیمی در ایران خود را به دو شکل نمایان کرده است، یکی کاهش بارش و دیگری افزایش دما که این وضعیت در مرکز و شرق کشور بیش از سایر مناطق خود را نشان داده است. این موضوع باعث شده در این مدت آب از مناطقی چون خوزستان به مناطق مرکزی انتقال یابد و این منطقه را نیز تحت تأثیر قرار دهد.
بیشتر بخوانید: بحران آب یک موضوع بینرشتهای وی ادامه داد: انتقال آب از سرشاخههای کارون باعث کاهش آب ورودی به خوزستان شده و این منطقه را در معرض ناامنی آبی قرار داده است؛ این موضوع در کنار کاهش آب دجله و فرات مشکلات این منطقه را دو چندان کرده است.
کاویانی، کم آبی در خوزستان را از عوامل مهاجرت اجباری دانست و اعلام کرد: بسیاری از افراد به دلیل کم آبی به فکر کوچ افتادهاند و به همین دلیل عده زیادی از این منطقه مهاجرت خود را به سمت مناطق مرکزی آغاز کردهاند. تهران، کرج، قزوین و شهرهای کرانه دریای خزر مقصد اکثر خوزستانیهایی است که به دلیل مشکلات آبی دست به مهاجرت زدهاند.
بیشتر بخوانید: بحران آب در جهان وی در ادامه نسبت به اتمام منابع آب زیرزمینی مناطق مرکزی کشور هشدار داد و گفت: مناطقی چون اصفهان، فارس و کرمان با این وضعیت مواجه هستند؛ کاهش بارشها در این مناطق باعث از بین رفتن کشاورزی شده و کشاورزان امیدی به بازگشت به شرایط قبلی ندارند.
استاد دانشگاه خوارزمی به بحران آب در سیستان و بلوچستان هم اشاره و اعلام کرد: در این منطقه دیگر امکان تأمین آب برای کشاورزی وجود ندارد به همین دلیل ساکنان سیستان و بلوچستان هم ناچار به مهاجرت شده و بیشتر شهرهای شمالی را به عنوان مقصد انتخاب میکنند. مهاجرتهای بی رویه به خصوص به شهرهای شمالی باعث از بین رفتن زمینهای کشاورزی و تغییر کاربری آنها و به خطر افتادن امنیت غذایی شده است.
کاویانی، تنها راه حل این مشکل در مقیاس داخلی را بازنگری در قواعد و قوانین دانست و افزود: مسئولان و مردم باید درکنار یک دیگر به بهبود اوضاع کمک کنند، اگر از اکنون به فکر آینده نباشیم بی ثباتی در ابعاد مختلف افزایش پیدا میکند و ۱۰ الی ۱۵ سال آینده بحرانهای زیست محیطی به اوج خود میرسد.