گزارشهای رسمی حکایت از این دارد که سهم صنایع متکی به رانت منابع از ۳۰ درصد ارزش افزودهی کل صنعت در سال ۱۳۷۰ به حدود ۷۰ درصد در سال ۱۳۹۵ رسیده است. این مناسبات ویرانگر رانتی و نابرابرساز یکی از بزرگترین نیروهای محرکهی بحران عدم تعادل منطقهای در ایران بوده است.