ادعای ارتباط کاهش آلودگی هوا با کاهش انتشار گازهای گلخانهای از دریچه توافق پاریس بیاساس است. این ادعا بیشتر به جهت تأثیرگذاری برنهادهای بررسیکننده و همراه کردن افکار عمومی مطرح میشود.
به گزارش زیست آنلاین، یک کارشناس محیط زیست در پاسخ به مدعای برخی مدافعان پیوستن به توافق پاریس مبنی بر خسارات آلودگی هوا گفت: ادعای ارتباط کاهش آلودگی هوا با کاهش انتشار گازهای گلخانهای از دریچه توافق پاریس کاملاً بیاساس است. این ادعا بیشتر به جهت تأثیرگذاری برنهادهای بررسیکننده این توافق و همچنین همراه کردن افکار عمومی با جریان موافق پیوستن به توافق پاریس، مطرح میشود.
صمد محمدی افزود: هرساله با کاهش دما و آغاز فصل سرما، آلودگی هوای کلانشهرها ازجمله تهران مسئولان را برای حل این معضل ملی به تکاپو میاندازد. عدهای نوسازی حملونقل عمومی و کاهش استفاده از وسایل نقلیه شخصی را مؤثر میدانند و عدهای هم پیشنهاد تعطیلی زمستانه مدارس را مطرح میکنند. دراینبین اما برخی از مسئولان کشور، راه چاره در همسویی با تعهدات بینالمللی میدانند. در همین راستا این افراد پیوستن به توافق پاریس را چاره کاهش آلودگی هوا میدانند.
وی توضیح داد: توافق تغییر اقلیم پاریس در اجلاس ۲۱ کنوانسیون تغییرات اقلیمی سازمان ملل متحد در پاریس شکل گرفت. هدف این توافق جلوگیری از افزایش ۲ درجهای دمای زمین تا پایان قرن ۲۱ با تمرکز بر کاهش انتشار گازهای گلخانهای انسانساخت بهخصوص دیاکسید کربن (CO۲) است. بررسی گازهای گلخانهای مدنظر توافق پاریس نشان میدهد که این گازها هیچ ارتباطی با گازهای آلاینده هوا ندارند و کاملاً متفاوت از عناصر آلاینده هوا در کلانشهرها هستند.
این کارشناس محیط زیست برای آشکار شدن تفاوت گازهای گلخانهای و گازهای آلاینده هوا به بررسی گازهای آلاینده هوا و گازهای گلخانهای پرداخت و گفت: بر اساس استاندارد هوای پاک ایران گازهای آلاینده هوا عبارتند از مونوکسید کربن (CO)، دیاکسید نیتروژن (NO۲)، دیاکسید گوگرد (SO۲)، ترکیبات آلی فرار (VOCs)و ذرات معلق کوچکتر از ۱۰ و ۲.۵ میکرون (PM۲.۵,PM۱۰). بر اساس گزارشهای شرکت کنترل کیفیت هوای تهران، آلاینده ذرات معلق PM۲.۵ در حال حاضر بهعنوان آلاینده اصلی هوا در ایران است. منبع اصلی انتشار PM۲.۵ بیشتر خودروهای سنگین هستند که با نصب فیلترهای دوده میتوان تولید این ذرات معلق را کاهش داد. علاوه بر استاندارد هوای پاک ایران استاندارد هوای پاک سازمان محیطزیست آمریکا نیز گازهای فوق را آلاینده هوا میداند.
استاندارد هوای پاک سازمان محیطزیست آمریکا (EPA) ستون اول از سمت راست نشاندهنده آلایندهها و ستون دوم نشان دهنده سطح استاندارد وجود گازهای آلاینده هوا است. دی اکسید کربن جزو آلایندههای هوا نیست.
محمدی در گفتگو با مهر افزود: گازهای گلخانهای که بر اساس توافق پاریس ادعا میشود که موجب گرمایش کره زمین شدهاند شامل بخارآب (H۲O)، دیاکسید کربن (CO۲)، بخار آّب(H۲O)، اکسید نیتروژن (N۲O)، کلروفلوئورو کربن (CFCS) و پروفلوئوروکربن (PFCS) هستند. تحقیقات صورت گرفته توسط دانشمندان آمریکایی در دانشگاههایی مانند اوهایو نشان میدهد که از میان گازها گلخانهای، بخارآب سهم ۹۵ درصد از میزان گازهای گلخانهای موجود در جو زمین را تشکیل میدهد. درصورتیکه دیاکسید کربن فقط ۴ درصد اثر گلخانهای جو زمین را شکل میدهد که از این ۴ درصد سهم گازهای گلخانهای انسانساخت تنها ۵ درصد است. محاسبات بسیار ساده نشان میدهد که میزان دیاکسید کربن انسانساخت در بین کل گازهای گلخانهای تنها ۰.۲ درصد است.
وی تصریح کرد: بیشترین اشتباه در یکی گرفتن این گازها به دلیل شباهت مونواکسید کربن (CO) و دیاکسید کربن (CO۲) است. در واقع با وجود اینکه این دو گاز نامی مشابه دارند، نقشهای کاملا متفاوتی دارند.
این کارشناس محیط زیست در پایان تاکید کرد: مجموع نکات بیانشده و مقایسه نشان میدهد که هیچ اشتراک و ارتباطی بین گازهای آلاینده هوا و گازهای گلخانهای وجود ندارد. با توجه به نکات بیانشده، ادعای ارتباط کاهش آلودگی هوا با کاهش انتشار گازهای گلخانهای از دریچه توافق پاریس کاملاً بیاساس است. این ادعا بیشتر به جهت تأثیرگذاری برنهادهای بررسیکننده این توافق و همچنین همراه کردن افکار عمومی با جریان موافق پیوستن به توافق پاریس، مطرح میشود.
بیشتر بخوانید: هزینه های سنگین اقتصادی برای ایران در قبال تعهدات توافقنامه پاریس "۱۰۰ شرکت بزرگ صنعتی" ۷۰ درصد گازهای گلخانهای جهان را تولید میکنند۱۰۰ شرکت بزرگ صنعتی که عمدتاً غولهای نفت و گاز جهان هستند از سال ۱۹۸۸ تا سال ۲۰۱۵ بیش از ۷۰ درصد گازهای گلخانهای جهان را منتشر کردهاند.
به گزارش خبرنگار اجتماعی باشگاه خبرنگاران پویا؛همزمان با وقوع انقلاب صنعتی در اروپا و آمریکا و رشد روزافزون صنایع، مصرف سوختهای ارزان مانند زغالسنگ، نفت و گاز افزایش یافت که موجب افزایش انتشار گازهای گلخانهای شد.
برای تثبیت انتشار گازهای گلخانهای، کنوانسیون تغییر اقلیم سازمان ملل متحد (UNFCCC) در سال ۱۹۹۷ در پروتکلی تحت عنوان پروتکل کیوتو، کشورهای توسعهیافته را ملزم به کاهش انتشار این گازها کرد؛ بعد از پایان دوره اجرایی پروتکل کیوتو، کنوانسیون تغییرات اقلیم در سال ۲۰۱۵ توافق دیگری را به نام "موافقتنامه پاریس" ایجاد کرد که مطابق این معاهده، تمامی کشورها اعم از توسعه یافته یا در حال توسعه، ملزم به کنار گذاشتن تدریجی استفاده از منابع انرژی ارزان مانند نفت و گاز هستند.
ملزم کردن کشورهای در حال توسعه به کاهش مصرف سوختهای ارزان قیمت در حالی است که این کشورها برخلاف کشورهای توسعهیافته، سهم بسیار اندکی در انتشار گازهای گلخانهای دارند؛ در همین راستا بررسی نتایج تحقیقات محققان حوزه اقلیمشناسی در نشریه "تغییر اقلیم" نشان میدهد که تنها ۱۰۰ شرکت بزرگ صنعتی عامل اصلی انتشار گازهای گلخانهای هستند.
مطابق این گزارش، ۷۰ درصد گازهای گلخانهای موجود در جو زمین توسط این شرکتها تولید میشود! شرکتهایی مانند شل (Shell)، اکزوموبیل (ExxonMobil)، بیپی (BP) و شورون (Chevron) که همگی شرکتهای نفت و گاز هستند، از سرچشمههای اصلی انتشار گازهای گلخانهای به شمار میروند.
بررسیها نشان میدهد که از سال ۱۹۸۸، ۵۰ درصد از گازهای گلخانهای در جهان توسط ۲۵ شرکت بزرگ نفتی وارد جو شدهاند.
جدول زیر، سهم ۱۰۰ شرکت اصلی منتشرکننده گازهای گلخانهای از سال ۱۹۸۸ تا سال ۲۰۱۵ را نشان میدهد:
همانطور که در این جدول قابل مشاهده است، شرکتهای استخراج و پالایش نفت و گاز در چین، عربستان، روسیه و آمریکا از سال ۱۹۹۲ تا سال ۲۰۱۵ که توافق پاریس حاصل شد، بیشترین انتشار گازهای گلخانهای را داشتهاند.
بیشتر بخوانید: نه به توافق پاریس توسط کشورهای توسعه یافته سهم بالای چین در انتشار گازهای گلخانهای در حالی است که این کشور بیشترین کمکهای تکنولوژیکی را در قالب پروژه های طرح CDM دریافت کرده است؛ بر اساس گزارشهای منتشر شده، چین بیش از ۴۰ درصد از کل کمکهای بینالمللی را جذب کرده است و در حال حاضر نیز این کشور رتبه اول انتشار گازهای گلخانهای را دارد.
با اینکه شرکت نفت و گاز دولتی عربستان (آرامکو) دومین شرکت انتشاردهنده گازهای گلخانهای است، بررسی تعهدات عربستان در توافق پاریس نشان میدهد که این کشور، تعهد مشخصی برای کاهش انتشار گازهای گلخانهای نداده است!
همچنین آمریکا که به پروتکل کیوتو نیز نپیوسته بود، از توافق پاریس هم خارج شده است! از مهمترین دلایل خروج آمریکا از موافقتنامه پاریس حذف بیش از ۶.۵ میلیون شغل در بخش صنعت نفت و گاز این کشور بوده است.
از سوی دیگر روسیه نیز که شرکتهای بزرگ نفت و گاز آن مانند آمریکا و چین جزء بیشترین منتشرکنندگان گازهای گلخانهای هستند، ضربه به رشد اقتصادی و تشکیک در مبانی علمی توافق پاریس را از مهمترین دلایل تصویب نشدن این توافق در روسیه شمرده است.
کارشکنی مهمترین کشورهای انتشاردهنده گازهای گلخانهای در راستای جلوگیری از افزایش دمای زمین در حالی است که بسیاری از این انتشاردهندهها، کشورهای در حالتوسعه مانند ایران را که در حال حاضر سهم بسیار اندکی در انتشار گازهای گلخانهای دارند، تشویق به کاهش انتشار گازهای گلخانهای میکنند در حالیکه پیوستن ایران به این توافق بهدلیل اندک بودن سهم انتشار، تأثیری در کاهش گازهای گلخانهای نخواهد داشت و تنها به معنای دست کشیدن کشورمان از اصلیترین مزیتهای اقتصادی یعنی نفت و گاز خواهد بود.
به گزارش ایسنا، روند سریع گرم شدن اقیانوسهای جهان نگرانیها را در مورد پیشرفت هر چه بیشتر تغییرات اقلیمی افزایش دادهاست. گرم شدن اقیانوسها موجب میشود تا حجم بیشتری را به خود اختصاص دهند که این فرایند انبساط حرارتی شناخته میشود. در این شرایط پیش بینی میشود سطح آب دریاها تا پایان این قرن حدود ۳۰ سانتیمتر افزایش پیدا کند.
بررسیها نشان میدهد اصلیترین دلایل در افزایش سطح دریاها میتواند از ذوب شدن یخها و یخچالهای طبیعی ناشی شود. علاوه بر این، با گرم شدن اقیانوسها احتمال وقوع طوفان و بارشهای غیر معمول نیز بیشتر میشود.
اقیانوسها گرما را به خوبی در خود ذخیره میکنند و چندین دهه زمان نیاز دارند تا مجدد دمای عادی خود را بدست آورند. کارشناسان آمریکایی در این بررسی جدید دریافتند که روند گرم شدن اقیانوسها سرعت پیدا کرده است.
به گزارش ایسنا به نقل از روزنامه گاردین، اقیانوسها بیش از ۹ دهم انرژی مازاد محبوس در اتمسفر را جذب میکنند و نقش کلیدی در تنظیم وضعیت آب و هوایی جهان دارند. این درحالیست که نقش اقیانوسها در سیستم آب و هوایی جهانی برای سالها نادیده گرفته شده که بخشی از آن از نبود اطلاعات کافی و فرایند سخت مطالعه روی محیطزیست دریایی ناشی میشود.