رئیس اداره نظارت بر امور حیات وحش استان همدان از کشف یک گونه شکاری جدید خبر داد.
تاریخ انتشار :چهارشنبه ۲۶ دی ۱۳۹۷ ساعت ۰۵:۰۰
کد مطلب : 79717
وی ادامه داد: در ایران، ۴ گونه جغد از جمله جغد شاه بوف، انبار، جنگلی و جغد کوچک وجود دارد که سه نوع آن در استان همدان دیده شده است.
دانش‌پژوه تصریح کرد: زیستگاه جغد جنگلی، در شرق دریای مدیترانه است که در کشور ایران هم دو زیستگاه خزر و زاگرس از مناطق حیات این جغد محسوب می‌شود.
وی بیان کرد: این جغد در مناطق و خانه‌های قدیمی و معمولا در لانه‌های دیگر پرندگان ساکن می‌شود و تعداد آن کم است، به طوریکه در هر ۱۰۰۰ هکتار یک جغد جنگلی دیده می‌شود.
دانش‌پژوه با بیان اینکه دو گونه از جانوران در حال انقراض مورد حمایت سازمان نظارت بر امور حیات وحش هستند عنوان کرد: غاز پیشانی سفید و میش گاو دو گونه در معرض انقراض هستند که عوامل امور حیات وحش اقداماتی را در راستای نگهداری از این دو گونه ارزشمند انجام می‌دهد.
وی اضافه کرد: اگر اعتبارات سازمان امور وحش تامین شود، گونه‌های خرس قهوه‌ای و پلنگ نیز تحت حمایت و نظارت این سازمان قرار می‌گیرد.
رئیس اداره نظارت بر امور حیات وحش استان همدان در پایان گفت: خوشبختانه، اگر چه تعداد جغد جنگلی کم و محدود بوده اما این گونه ارزشمند در معرض خطر نیست.
جغد جنگلیجغد جنگلی (نام علمی: Strix aluco) یک گونه از جغد با بدن کوتاه و پهن است که در بیشتر جنگل‌های اوراسیاُ از جمله در جنگل‌های ایران یافت می‌شود. پایین‌تنه جغد جنگلی کمرنگ با رگه‌هایی تیره است و بالاتنه آن یا قهوه‌ای است یا خاکستری. جغد جنگلی از پرندگان غیرمهاجر است و در سوراخ‌های درختان لانه می‌کند.جغد جنگلی جانوری است شبرو که غذای خود را بیشتر از راه خوردن جوندگان تامین می‌کند. جغد جنگلی از کمینگاه‌های خود بر سر طعمه فرود می‌آید و جانور جونده را یک‌جا می‌بلعد. سازگاری‌هایی که بینایی و شنوایی این نوع جغد با تاریکی شب دارد و پرواز بی‌صدایی که انجام می‌دهد از او شکارچی ماهری ساخته‌است.
جغد جنگلی توان شکار جغد‌های کوچکتر را دارد اما خود طعمه‌ای است برای جغد عقابی و باز. روباه‌های سرخ نیز از عوامل مهم مرگ‌ومیر نوزادان جغد جنگلی هستند.
اندازه جغد جنگلی ۳۷ سانتیمتر است ؛ این پرنده پروبال لکه‌لکه و رگه‌رگه ، سر بزرگ و گرد و چشم‌هایی سیاه دارد .
گوشپر ندارد و رنگ سطح پشتی آن از قهوه‌ای پررنگ تا قهوه‌ای مایل به زرد و یا متمایل به خاکستری متغیر است ، سطح شکمی آن قهوه‌ای مایل به نخودی است با رگه‌های پهن و تیره . صفحه‌های صورت قهوه‌ای مایل به خاکستری دارد و منحصرا شبها فعالیت می کند . از جغد گوش دراز به وسیله جثه درشت‌تر ، چشم‌های سیاه و نداشتن گوشپر و از جغد تالابی به کمک رنگ تیره‌تر و چشمان سیاه ، و از جغد سفید به وسیله اندازه بزرگتر و ظاهر خیلی پررنگ‌تر ( به ویژه در صورت و سطح شکمی ) مشخص می شود
زیستگاه جغد جنگلیدر جنگل‌های کهن ، پارک‌ها و باغ‌های بزرگ دیده می شود . در شکاف تنه درخت‌ها ، آشیانه متروک پرندگان بزرگ و گاهی در ساختمان‌ها و یا لانه خرگوش‌ها آشیانه می سازد .
افزایش ۲۵ درصدی وحوش منطقه حفاظت‌شده «آلموبلاغ»مدیر اداره محیط زیست اسدآباد از افزایش ۲۵ درصدی وحوش منطقه حفاظت شده آلموبلاغ این شهرستان خبر داد.
«روح‌الله زال‌پور» در گفت‌وگو با ایسنا، اظهار کرد: در فرآیند سرشماری زمستانه وحوش منطقه حفاظت‌شده آلموبلاغ تعداد قوچ و میش این منطقه از ۴۰ راس در سال گذشته به ۵۰ راس در سال جاری افزایش داشته است.
وی با اشاره به انجام سرشماری زمستانه وحوش منطقه حفاظت‌شده آلموبلاغ در ۱۰ دی‌ماه با مشارکت پرسنل اداره‌کل محیط‌زیست و همکاری شهرستان‌های مجاور منطقه آلموبلاغ افزود: هر سال طبق دستورالعمل‌های سرشماری در طول سال ۲ بار در مناطق حفاظت شده و آزاد شامل یکبار در فصل میان بهار و تابستان و بار دوم در فصل زمستان سرشماری پستانداران انجام می‌گیرد که در سرشماری زمستانه آمار وحوش این شهرستان در منطقه حفاظت‌شده آلموبلاغ رو به افزایش بوده است.
مدیر اداره محیط زیست اسدآباد همچنین تصریح کرد: در این سرشماری زمستانه، شماتر گرازها نیز افزایش چندین برابری داشته و حیوانات گرگ، تشتی، خرگوش، کفتار، کبک، پرندگان شکاری و عقاب تعداد بیشتری مشاهده شد.
زال‌پور در ادامه با اشاره به سرشماری پرندگان کنار آبزی این شهرستان در تالاب پیرسلمان در هفته جاری نیز یادآور شد: این سرشماری هم با همکاری اداره‌کل و محیط‌زیست شهرستان انجام گرفت که در این فرآیند اردک سرسبز، اگرت، حواصیل، پرندگان شکاری زیست‌کننده در کنار تالاب‌ها و حوزه‌های آبی و سنقر تالابی مشاهده شد که این آمار گویای وضعیت خوب شهرستان در این رابطه بود.
وی همچنین در رابطه با وضعیت تالاب پیرسلمان اسدآباد خاطرنشان کرد: طی ۴ سال گذشته تالاب پیرسلمان اسدآباد خوشبختانه دیگر دچار خشکسالی نشده و این تالاب دارای وضعیت آبی خوبی است که در صورت تداوم وضعیت بارندگی‌ها در سال آینده نیز قطع به یقین تالاب پیرسلمان به‌عنوان تنها تالاب طبیعی و زنده استان همدان با خشکسالی مواجه نخواهد شد.
بیشتر بخوانید: لیست مناطق چهارگانه سازمان حفاظت محیط زیست ایران
آشنایی با «آلموبلاغ»منطقه حفاظت شده آلموبلاغ با سیمای کوهستانی و تپه ماهوری از زیستگاه‌های با اهمیت قوچ و میش ارمنی در استان همدان محسوب می‌شود.
منطقه همدان و به نقل از سایت اداره کل حفاظت محیط زیست استان همدان، منطقه حفاظت شده آلموبلاغ با وسعت هفت هزار و ۵۰۰ هکتار و ارتفاع برابر دو هزار و ۹۴۶ متر از سطح دریا در شمال شهرستان اسدآباد و ۳۵ کیلومتری شمال غرب شهرستان همدان واقع شده و یکی از ارتفاعات مهم غرب کشور و استان همدان به شمار می‌آید.
بنابراین آلموبلاغ در سال ۸۵ به عنوان منطقه شکار ممنوع اعلام و در سال ۸۹ به منطقه حفاظت شده ارتقاء سطح یافت.
این منطقه در مجاورت گردنه معروف اسدآباد و در مجاورت ۱۷ روستا قرار دارد که از مهم ترین آنها می توان به ملحمدره، تاج آباد، ترخین آباد، بیاج، چنار علیا، محمدآباد، پیرملو، قرآکند و باباعلی اشاره کرد. دره چنار، گرگ دره و دره چپلقو نیز از دره های مهم در منطقه است.
راه دسترسی به منطقه پس از طی ۴۰ کیلومتر در محور اصلی همدان- کرمانشاه، در محل گردنه اسدآباد از طریق جاده انحرافی ایستگاه مخابراتی قدس جدید میسر است.
با توجه به اینکه این منطقه یکی از قلل رشته ارتفاعات الوند محسوب می‌شود، از وجود چشمه ساران بزرگ و کوچک و آبریزهای همیشه جاری آن بهره مند می‌شود و منابع آبی متعددی از جمله منابع فصلی، دائمی، رودخانه، قنات، چشمه و ... در این منطقه جریان داشته و باعث شده حیات وحش منطقه محدودیتی از لحاظ تامین آب نداشته باشند.
رودخانه اختاچی مهمترین آب جاری و قنات پشت دربند، چشمه شفیع خان، چشمه شبدر، چشمه سیب، چشمه بابا، چشمه مرادعلی، چشمه روت علی از منابع آبی آن به شمار می‌رود.
بر طبق طبقه بندی سازمان هواشناسی کشور منطقه مزبور در زیر گروه سرد و خشک قرار می‌گیرد، به طوریکه آب و هوای منطقه در زمستان سرد و در تابستان معتدل است.
با توجه به شیب، جهت و همچنین برخورداری از نزولات جوی، منطقه مذکور از پوشش گیاهی بسیار مناسب با تنوع گونه‌ای بالا، فرم‌های رویشی علفی، بوته‌ای و درختچه‌ای و با کاربردهای دارویی، صنعتی و .. اشاره کرد. از آن جمله می‌توان گونه‌های شبدر درختی، گل لاله، شقایق، پونه، توتیا، شنگ، نخود درختی، پیاز کوهی، گل گندم، درمنه، زنبق، موسیر، لاله کوهی، لاله سرنگون، کنگر، ریواس، آزربه، شیرین بیان، گون، گل ختمی، گزنه، گل گاوزبان و بومادران، بادام کوهی، آلبالوی وحشی، زرشک، تمشک، گز، انجیر، خشخاش، علف گوسفندی، علف هفت بند، کاسنی، تلخه و خارشتر را نام برد.
منطقه آلموبلاغ به علت دارا بودن پوشش گیاهی مناسب و منابع آب از تنوع جانوری مناسبی نیز برخوردار است، به طوریکه زیستگاه مناسبی برای رده‌های مختلف جانوری از جمله پستانداران، پرندگان و خزندگان فراهم کرده است.
قوچ و میش از شاخص ترین گونه‌های جانوری منطقه به شمار می رود و به علت وسعت منطقه و همچنین همجواری با منطقه حفاطت شده خانگرمز و کرکسین سازگاری این گونه با منطقه را افزایش داده است.
از سایر پستانداران منطقه می‌توان به گرگ، خفاش، خرگوش، شغال، روباه، تشی، کفتار، گراز، راسو، سنجاب زمینی، ول، دوپای کوچک، جرد ایرانی، خارپشت ایرانی، خدنگ، هامستر و ... اشاره کرد.
پرندگان این زیستگاه چهره غالب جانوری منطقه را تشکیل می‌دهند. گونه‌های کوهزی همچون عقاب طلایی و کبک معمولی فراوان‌ترین پرندگان منطقه‌اند.
راسته Passeriformes نیز در بین تمامی گونه‌ها متنوع ترین راسته است. عقاب طلایی، عقاب دشتی، شاهین، دلیجه، قرقی، سارگپه، کبک، تیهو، قمری، فاخته انواع چکاوک، انواع سار، توکا، انواع سهره، انواع زرده پر و سینه سرخ و پرندگانی نظیر سبزقبا، جغد کوچک، هدهد، دارکوب، سنگ چشم، شاه بوف، کمرکولی، چلچله کوهی، دم جنبانک، زاغ نوک سرخ و زنبورخوار از جمله پرندگان موجود در منطقه هستند.
از دوزیستان منطقه می‌توان قورباغه درختی، قورباغه معمولی مردابی، وزغ پا بیلچه ای و وزغ سبز را نام برد. همچنین خزندگانی از راسته سوسمارها و مارها در این منطقه زیست می کنند که از این تعداد می‌توان به آگامای قفقازی، آگامای وزغی، لاسرتای ایرانی، کورمار تاتاری، کفچه مار، مار پلنگی، یله مار، افعی البرز، اسلینک قرمزنشان و ... را نام برد.
مشاهده «سیاهگوش» برای نخستین‌بار، سال ۹۶ در آلموبلاغمدیرکل حفاظت محیط زیست استان همدان گفت: برای نخستین‌بار، گونه سیاهگوش به صورت رسمی و مستندسازی شده در منطقه حفاظت شده آلموبلاغ اسدآباد مشاهده شد.
به گزارش ایسنا به نقل از روابط عمومی اداره‌کل حفاظت محیط زیست استان همدان، محمدرضا محمدی افزود: این سیاهگوش، ماده بوده و از ناحیه یک دست و یک پا زخمی شده است.
محمدی ادامه داد: هم‌اکنون سیاهگوش مذکور زیرنظر دامپزشکان مراحل درمانی خود را می‌گذراند تا پس از تیمار و بهبودی کامل به طبیعت بازگردانده شود.
وی با بیان اینکه سیاهگوش، یکی از هشت گربه سان وحشی ایران و بسیار نادر و کمیاب است، عنوان کرد: پیش از این، گونه سیاهگوش در استان همدان فقط در منطقه شکار ممنوع کرفس رزن دیده شده بود.
سیاهگوش یا لینکس با نام علمی "Euracian lynx" از راسته گوشتخواران و در زمره ۴ گربه سان کوچک ایرانی است و دست و پایی بلند و دمی بسیار کوتاه با توک پهن و سیاه رنگ و یک دسته مو به طول ۴ سانتیمتر روی گوش‌ها دارد که به علت داشتن جثه‌ای بزرگ و خال‌های روی بدنش، معمولا با پلنگ اشتباه گرفته می‌شود. غذای مورد علاقه آن معمولا بچه‌های گراز، شوکا، مرال و پستانداران کوچک است.
https://zistonline.com/vdca00n0.49no615kk4.html
zistonline.com/vdca00n0.49no615kk4.html
تگ ها
آخرین عناوین
پربيننده ترين
تمام حقوق محفوظ بوده و استفاده از مطالب
سایت با ذکر منبع بلامانع است.