تاریخ انتشار :پنجشنبه ۴ بهمن ۱۳۹۷ ساعت ۰۳:۰۰
کد مطلب : 79796
گزارشی تازه نشان ‌می‌دهد هر شهروند اتحادیه اروپا در سال ۲۰۱۷ به شکل میانگین حدود نیم تن زباله تولید کرده است.
هر اروپایی در سال نیم تن زباله تولید می‌کند
به گزارش زیست آنلاین، گزارش اخیر وبسایت یورواستات، وبسایت داده‌های آماری اتحادیه اروپا، نشان می‌دهد که تولید زباله شهری در این اتحادیه در سال ۲۰۱۷ رقمی معادل ۴۷۸ کیلوگرم به ازای هر فرد بوده است.
این رقم به رقم مشابه در سال پیش از آن (یعنی ۴۸۶ کیلوگرم به ازای هر فرد) نزدیک است که در کل رشدی نسبی را در تولید زباله نشان می‌دهد. اما تولید زباله در کشورهای مختلف یکسان نبوده و برخی سهمی بسیار برجسته در تولید زباله داشته‌اند.

میزان دقیق‌تر تولید زباله شهری را در نمودار زیر مشاهده می‌کنید.



فقط ۵ کشور از ۲۵ کشور این اتحادیه میانگین تولید زباله‌ای افزون بر ۶۰۰ کیلوگرم به ازای هر فرد داشته‌اند.
برای نمونه دانمارک با ۷۸۱ کیلوگرم به ازای هر فرد بیشترین تولید زباله اروپا را در سال ۲۰۱۷ داشته و پس از این کشور هم قبرس با تولید ۶۳۷ کیلوگرم و آلمان با تولید ۶۳۳ کیلوگرم زباله در سال در رتبه‌های بعدی جای گرفته‌اند.

جمع‌آوری، دفن و بازیافتبرخورد با زباله شهری در اروپا عمدتا به شیوه‌های مختلف صورت می‌گیرد. برای نمونه در سال ۲۰۱۷ از کل زباله تولید شده در اتحادیه اروپا ۳۰ درصد بازیافت شد، ۱۷ درصد به کود تبدیل شده، ۲۸ درصد سوزانده شده و ۲۴ درصد آن دفن گردیده است.
آمارهای اخیر پیشرفتی محسوس را نشان می‌دهد چراکه مثلا ده سال پیش از آن یعنی در سال ۲۰۰۷ میلادی ۴۳ درصد از زباله‌ها دفن شده بود.

بیشتر بخوانید: بررسی انواع زباله و ماهیت آنهابیشترین زباله جهان در کدام شهرها تولید می‌شود؟نیویورک اسراف‌کارترین شهر جهان شناخته شده، به این ترتیب که بیشترین میزان انرژی در آن مصرف می‌شود، بالاترین مقدار مواد دورریز و همچنین بالاترین حجم آب مصرفی را دارد.

‌همچنین در میان ابرشهرهای جهان، مکزیکوسیتی پس از نیویورک، بیشترین میزان زباله را تولید می‌کند که طبق بررسی‌ها ۱۲ میلیون تُن در سال است. این وضعیت از تاثیر ثروت نسبی ناشی می‌شود. هر دو شهر از جمعیت مشابه برخوردار هستند که به ترتیب در حدود ۲۰ و ۲۱ میلیون نفر است اما سرانه تولید ناخالص داخلی در آمریکا سه برابر بالاتر است.

در مکزیک مواد زائد و دور ریختنی مشکل بزرگی در کیفیت زندگی مردم است. در سال ۲۰۱۱ مکزیکوسیتی بزرگترین جایگاه زباله خود را تعطیل کرد و موجب شد زباله‌ها در جایگاه‌های غیرقانونی جمع آوری شود یا در خیابان‌ها باقی بماند. این وضعیت تاکیدی بر فقدان سیاست جامع در جمع‌ آوری زباله‌های شهری و بازیافت آن است. با این وجود اقدامات امیدوارکننده‌ای انجام گرفته‌ است. به طور مثال تعدادی طرح‌ بازیافتی ارائه شده که در یکی از آنها به ساکنان اجازه داده شده تا برای خرید میوه و سبزیجات مواد بازیافتی را خرید و فروش کنند.

تولید زباله توسط هر شهروند

سومین تولیدکننده بزرگ زباله در میان ابرشهرها توکیوست. این شهر نسبت به مکزیکوسیتی بیش از ۵۰ درصد بیشتر سکنه دارد اما اندکی کمتر از مکزیکوسیتی زباله تولید می‌کند. ژاپن کشوری با تراکم جمعیتی بالاست بنابراین به لحاظ فضایی که در آمریکا و چین برای جمع‌آوری زباله‌ها وجود دارد دچار کمبود است.

در واقع هر چه یک منطقه ثروتمندتر باشد حجم بیشتری از مواد به زباله تبدیل شده و دور ریخته می‌شود. با این وجود توکیو چگونه عنوان سومین کشور بزرگ تولیدکننده مواد دور ریختنی را گرفته است؟ در واقع زباله محصول جانبی مصرف کردن است و به طور کلی مصرف در مسیر درآمد قرار دارد.

همچنین حجم تولید زباله در یک شهر تحت تاثیر کشوری است که در آن واقع شده‌ است. طبق گزارش بانک جهانی از سال ۲۰۱۲ نیوزیلند بیشترین زباله را در میان کشورهای توسعه یافته تولید کرده که روزانه به ازای هر نفر ۳.۶۸ کیلوگرم است و پس از آن ایرلند، نروژ، سوئیس و آمریکا قرار دارند.

به طور مثال نروژ از نرخ بالای بازیافت برخوردار است و اسلو به عنوان بزرگترین شهر آن توانسته در سال‌های اخیر تولید زباله خود را کاهش دهد. از طرف دیگر ایرلند نسبت به کشورهای اروپای غربی نرخ کمتر بازیافت را داراست.

بنابر این گزارش آمریکا بزرگترین تولیدکننده زباله در جهان است که از این حیث تفاوت چشمگیری با بسیاری از کشورهای ثروتمند دیگر از قبیل ژاپن، انگلیس و فرانسه دارد.

در چین سرعت تولید زباله دو برابر رشد جمعیت آن است. طبق بررسی‌ها چین (عمدتا در شهرهای بزرگی چون پکن، گوانگشو و شنزن) اکنون به طور میانگین هر روز ۱.۱۲ کیلوگرم زباله به ازای هر نفر تولید می‌کند که نزدیک به ۱۰ درصد از میانگین زباله تولید شده در انتاریو در کانادا بالاتر است اگرچه از تولید ناخالص داخلی چین بیش از شش برابر کمتر است.

بدون وجود زیرساخت‌های لازم برای جمع آوری زباله این مواد در رودخانه‌ها، کانال‌ها و خیابان‌ها ریخته می شود و نتیجه آن وضعیت نامطلوب بهداشتی خواهد بود. همچنین برخی از شهرهای در حال توسعه که از وجود زباله متحمل مشکلات جدی شده‌اند دارای اقتصادهایی با رشد سریع هستند که از آن جمله می‌توان به بنگالور و دهلی نور اشاره کرد.

بمبئی نیز شهر بعدی است که بیشترین حجم تولید زباله را دارد. سال گذشته بلومبرگ در گزارشی نوشت این شهر در زیر کوهی از زباله دفن می‌شود. این شهر با جمعیت ۱۸ میلیون نفری ۱۱ هزار متریک تن (تن هزار کیلویی) در روز زباله تولید می‌کند. در سال‌های ۲۰۰۷ تا ۲۰۱۲ افزایش ۵۰ درصدی میزان تولید زباله نیز در دهلی نو رخ داده و نبود سیستم‌های جمع آوری در زباله موجب بوجود آمدن کوه‌هایی از زباله شده است. مشکل زباله در دهلی و آلودگی هوا، این شهر را جزء کثیف‌ترین مناطق جهان قرار داده است.

به گزارش روزنامه گاردین، رشد سریع جمعیت فاکتور خطرزایی در این زمینه است، به طور مثال جاکارتا یکی از شهرهای جهان با سریع‌ترین میزان رشد است و بسیاری از ساکنان آن عادت دارند زباله‌های خود را در نزدیک‌ترین مجرای آب رها کنند.

بیشتر بخوانید: انواع روشهای دفع و بازیافت زباله-بخش اول استاندارد‌های تولید و بازیافت زباله در دنیاروزانه بیش از ۵.۳ میلیون تن زباله در جهان تولید می‌شود و ایرانی‌ها با میانگین سرانه ۷۰۰گرم، ۴۰ هزار تن زباله در روز تولید می‌کنند که در اصل دو برابر استاندارد جهانی است. سرانه تولید پسماند در شبانه روز در استان تهران به ازای هر نفر ۷۵۰ تا ۸۰۰ گرم است که این میزان در کشورهای اروپایی ۳۰۰ تا ۳۵۰ گرم است. در واقع هر شهروند تهرانی در هر سال تقریبا ۵ برابر وزن خود زباله تولید می‌کند. این در حالی است که آلمانی‌ها روزانه ۹۰ هزار تن تولید زباله دارند که شاید در نگاه اول فاجعه به نظر می‌رسد. اما در کشورهای توسعه یافته‌یی همچون آلمان ۸۰ درصد از زباله‌ها بازیافت می‌شود. یعنی ۱۰ برابر میزان زباله‌های بازیافت شده ایران. به همین دلیل هم آنها خود را قهرمان محیط زیست جهان می‌دانند. سویس به عنوان یکی از مهم‌ترین کشورهای مدافع بازیافت زباله، در سال ۲۰۰۸ توانست ۵۰ درصد زباله‌های تولیدی مردمانش را بازیافت کند. این در شرایطی است که در این کشور بیش از ۵ میلیون تن زباله شهری تولید شد که در حدود نیمی از این زباله‌ها را بازیافت و نیم دیگر آن را در کوره‌های مخصوص زباله سوزانده شد. در کشور ژاپن از زباله‌های خام خانگی برای تولید برق استفاده می‌شود. البته زباله‌های دیگر نیز بازیافت در چرخه بازیافت قرار می‌گیرند.

انبوه زباله در جهان

امریکا هم تلاش می‌کند تا میزان بازیافت زباله‌های خود را افزایش دهد. اما در حال حاضر ۴۲ درصد زباله‌های کاغذی، ۴۰ درصد بطری‌های پلاستیکی نوشابه‌های غیر الکلی، ۵۵ درصد قوطی‌های آلومینیومی نوشیدنی‌ها و ۵۷ درصد بسته بندی‌های استیل بازیافت می‌شوند.

شهرداری تهران روزانه یک میلیارد و ۲۵۰میلیون تومان برای جمع‌آوری و دفن زباله و پسماند هزینه می‌کند. به عبارتی این میزان در کنار یک میلیارد تومان ثروتی که در دفن زباله زیر خاک می‌رود، می‌شود تقریبا روزی بیش از ۲ میلیارد تومان در سیستم زباله‌سازی پایتخت نشین‌ها از بین می‌رود. در برخی محلات تهران روزانه ۴ تا ۵ نوبت زباله جمع‌آوری می‌شود. حدود ۲ میلیون خانوار در تهران ساکن هستند که اگر هر خانوار روزانه یک کیلو زباله کمتر تولید کند، زباله‌ها ۳۰ درصد کمتر می‌شود. در حالی که روزهای پایانی سال تهرانی‌ها حتی تولید زباله‌های خود را به روزی یک کیلو گرم افزایش می‌دهند.

بیشتر بخوانید: انواع روشهای دفع و بازیافت زباله- بخش دوم سوپرمارکت‌های آلمان به کاهش استفاده از پلاستیک شدت می‌بخشندبه نقل از دویچه وله، سوپرمارکت‌های زنجیره‌ای "رِ وِ" (REWE) و "پنی" (Penny) اعلام کرده‌اند تلاش‌ خواهند کرد سبزیجات و میوه‌های ارگانیک خود را بدون بسته‌بندی در پلاستیک به فروش برسانند.
شرکت "رِ وِ" اعلام کرده است که با اجرای سیاست کاهش استفاده از پلاستیک در بسته‌بندی و عدم استفاده از کیسه‌های پلاستیکی سالانه هفت هزار تن پلاستیک کمتر استفاده می‌کند.
سوپرمارکت‌های زنجیره‌ای "آلدی" (Aldi) و "لیدل" (Lidl) نیز اعلام کرده‌اند که تا پایان سال ۲۰۱۹ فروش ظروف پلاستیکی یک‌بار مصرف را قطع می‌کنند.

اولین قایق ساخته شده از پلاستیک بازیافتی در کنیایکی از مقامات ارشد سازمان ملل متحد به تازگی از کنیا برای ساخت نوعی قایق شناور تولید داخلی موسوم به جهاز دریایی (شناور چوبی با بادبان‌بندی لچکی) از پسماندهای پلاستیکی تمجید کرده است.

به گزارش ایسنا، مدیر اجرایی سازمان محیط زیست ملل متحد اظهار کرد: این ابتکار کنیا نشان می دهد کشورهای آفریقایی می توانند نقشی مهم در حفاظت از محیط زیست ایفا کنند.

ساخت کشتی از زباله های پلاستیکی

او در مراسم پرده برداری از اولین قایق ساخته شده از زباله های پلاستیکی در نایروبی با اشاره به این که این ابتکار کنیا حاکی از پیشرفت این کشور از سال ۲۰۱۷ میلادی است که استفاده از کیسه های پلاستیکی ممنوع شد، گفت: این اتفاق نشان می دهد ابتکارات مبتنی بر جامعه نیز می توانند راه حلی بلندمدت برای مشکلاتی ایجاد کنند که در جامعه جریان دارند.

او در ادامه با بیان این که در حال حاضر حدود هشت میلیون تن پسماند پلاستیکی هر سال در سراسر جهان به اقیانوس‌ها سرازیر می‌شوند که از این میان تنها کمتر از ۹ درصد بازیافت می‌شوند، از کشورهای آفریقایی خواستار اقداماتی شدیدتر برای تسریع مقابله با آلودگی‌های پلاستیکی شد و اعلام کرد: در حال حاضر کشورهای منطقه زیرصحرای آفریقا (آفریقای سیاه) حدود ۱۷۰ میلیون تن پسماند تولید می‌کنند که ۱۲ درصد از کل این پسماندها را پلاستیک‌ها تشکیل می‌دهند.

یک مقام عالی رتبه سازمان ملل در کنیا نیز آگاهی بخشی و فرهنگ سازی را عاملی جدی برای حذف پلاستیک‌هایی از اقیانوس‌ها دانست که حتی تعدادشان از ماهی‌ها نیز بیشتر شده است. او گفت: برای تفهیم ضرورت مقابله با پلاستیک‌ها و ممنوعیت استفاده از پلاستیک‌های یک بار مصرف باید از کاربردِ اصطلاحات تخصصی و پیچیده برای مردم اجتناب کرد.

وی تاکید کرد: دولت‌های آفریقایی باید پا را از اهداف توسعه پایدار فراتر گذاشته و مقابله با پسماندها را از منبع آغاز کنند. هم‌چنین با گسترش چنین ابتکاراتی علاوه بر مقابله با آلودگی‌های پلاستیکی به کاهش فقر در جوامع نیز کمک کنند.

این فرستاده سازمان ملل در مورد قایق ساخته شده از پسماندهای پلاستیکی گفت: این قایق ۹ متری در فراخوانی میان ساکنان ساحل نشین برای پاکسازی اقیانوس‌ها، از ۱۰ تن پلاستیک دور ریخته شده در آب‌های اقیانوس ساخته شده است.

این جهاز دریایی اولین قایق جهان است که به طور ۱۰۰ درصدی از پلاستیک‌های بازیافتی ساخته شده و تجهیزات منحصر به فردی مانند رادیو و جلیقه‌های نجات نیز دارد.

بنابر گزارش خبرگزاری شینهوا،‌ این قایق قرار است سفر ۵۰۰ کیلومتری خود را با حمایت از برنامه پاکسازی دریاهای سازمان محیط زیست ملل متحد از شهر "لامبو" در کنیا به مقصد شهر "استون تاون" در جزیره "اونگوجا"ی تانزانیا آغاز کرده و با مدارس، جوامع و مقامات دولتی ملاقات کند.

بیشتر بخوانید: پسماند طلای کثیف https://zistonline.com/vdch-qnq.23nwwdftt2.html
ارسال نظر
نام شما
آدرس ايميل شما