استاد سمشناسی اکولوژی ایران گفت: استفاده از سموم در سبزیها و میوهها بالاتر از حد مجاز بوده به طوری که طبق آخرین آزمایشات انجام شده در میوه و تره بار تهران ۱۰ سم خطرناک وجود دارد.
به گزارش زیست آنلاین، احمد مهدوی در پنجمین همایش ملی تغییر و گاهشناسی درختی در اکوسیستمهای خزری در مورد مصارف سم و آسیبهای وارده به اقلیم و انسان گفت: اگر در مبحث استفاده از سموم نظارت کافی نداریم نباید مصرف کنیم زیرا اثرات بقایای سموم دفع آفات در میوهها و سبزیها بر سلامت انسانها تأثیر مستقیم میگذارد.
وی با بیان اینکه تاکنون ۱۰ هزار گونه آفت ثبت شده است، تصریح کرد: سموم این آفات موجب از بین رفتن حشرات نیز شده که غذای پرندگان است.
استاد سمشناسی اکولوژی ایران افزود: نباید از سموم آفت کش در جایی استفاده کنیم که پای تولید غذا در میان است، ظهور آفت کشهای مصنوعی شیمیایی و آلی هرکدام آسیب زننده بوده و برخی سموم از ریشه وارد گیاه میشود و داستان آدم کشی را آغاز میکند.
وی با اشاره به اینکه سموم آفت کش با طراحی دقیق برای کشتن آفات وارد بازار میشود، تصریح کرد: استفاده از سموم کشاورزی و برخی علف کشهای فعلی که در بازار وجود دارد موجب افزایش سرطان نیز میشود اما متأسفانه هنوز مورد استفاده قرار میگیرد.
مهدوی همچنین گفت: برخی موش کشهایی که در حال حاضر مصرف میشود نیز آفت کشهای بدی هستند و استفاده از آنها موجب مرگ جانداران دیگر نیز شده است.
مسمومیت در اثر سموم در کشورهای در حال توسعه رو به افزایش استاستاد سمشناسی اکولوژی ایران با بیان اینکه مسمومیت در اثر سموم در کشورهای در حال توسعه رو به افزایش است، اظهارکرد: این در حالی است که بیشترین سموم در کشورهای توسعه یافته مصرف میشود اما خطری برای انسانها ایجاد نکرده زیرا در این کشورها حقوق مصرف کنندگان و فاکتورهای مناسب در تولید سموم به درستی رعایت میشود.
مهدوی ادامه داد: سم بر روی کارگران کارخانه جات تولید سم و کارگران سمپاشی مزارع و باغها بیشترین اثرات مخرب را داشته است.
وی با تاکید بر اینکه استفاده از قرص برنج در انبار برنج و حبوبات برای جلوگیری از آفات منسوخ شده است، گفت: باید از ورود این نوع قرصها به بازار جلوگیری شود زیرا در غیر این صورت کشتار ایرانیان با قرص برنج رقم میخورد.
استاد سمشناسی اکولوژی ایران با اشاره به اینکه ورود سموم و آفت کشها از مزارع برنج به تالابها اثرات مخربی را برای آبزیان و ماهیها دارد، تصریح کرد: در حال حاضر مازندران و گیلان بهترین و ارگانیک ترین برنج را در سطح جهان تولید میکنند و ما از برنج وارداتی بی نیاز هستیم اما با وجود این همچنان مشاهده میشود که برنج وارد کشور میشود.
سرطانهای ایران چقدر با سموم ارتباط دارد؟تحققات نشان میدهد باقیمانده سموم در محصولات کشاورزی موجب انواع بیماریها میشود و کشورها برنامههای مختلفی برای مقابله دارند اما افزایش چند برابری سرطان و دیگر بیماریهای عجیب و غریب در ایران تا چه اندازه با باقیمانده سموم محصولات کشاورزی ارتباط دارد؟ به گزارش فارس، باقیمانده سموم در میوهها و محصولات کشاورزی برای سلامتی بسیار مهم است و در بسیاری کشورها برای به حداقل رساندن آن اقدامات زیادی انجام میشود.
عوارض وجود باقیمانده سموم بیش از حد استاندارد در محصولات غذایی بسیاری از بیماریها از جمله نارسایی و مرگ جنین و حتی سرطان میشود.
طی سالهای گذشته استفاده از سموم کشاورزی و کودهای شیمیایی برای افزایش تولید محصولات کشاورزی به دلیل تقاضای بیش از اندازهای که در جهان دارد، افزایش یافته است.
جمعیت جهان بر اساس آمار سازمان خواروبار جهانی(فائو)، تا سال ۲۰۴۰ حدود ۹ میلیارد نفر خواهد شد که نیاز است برای تغذیه این همه مردم میزان تولید محصولات کشاورزی و غذا دو برابر شود
کشاورزان برای مبارزه با انواع بیماریها و آفتهای گیاهی که تولید محصولشان را به خطر میاندازد از انواع سموم استفاده میکنند و طی سالهای گذشته به دلیل فراوانی آفت و بیماریها و تنوع آنها میزان مصرف سموم هم بیشتر شده است.
مصرف کود شیمیایی هم روز به روز بیشتر میشود چرا که مصرف یک کیلو کود شمیمایی تولید محصول کشاورزی را تا ۷ برابر افزایش میدهد.
به گزارش ویکی پدیا باقیمانده سموم محصولات کشاورزی (residue) به آفت کشهایی مربوط میشود که در غذا و محصولات کشاورزی باقی میماند. باقیمانده سموم استانداردهایی دارد که اگر رعایت نشود باعث بیماری در انسان خواهد شد. در کشورهای مختلف مؤسساتی است که این استانداردها را تدوین میکنند که معروف به MRL است.
ورود این باقیمانده سموم به بدن اسنان میتواند سلامتی تهدید کند. یا اگر سموم تماس مستقیمی با افراد داشته باشد میتواند بسیار مضر باشد. بسیاری از این باقیماندههای شیمیایی میتواند برای محیط نیز خسارتزا باشد و حتی میتواند زنجیره غذایی را که در این زنجیره گوشت، ماکیان و ماهیها، روغن سبزیجات، آجیل است را تحت تاثیر قرار دهد.
بررسی وضعیت آفت کشها بعد از جنگ جهانی دوم آغاز شد و آفت کشهای شیمیایی یکی از مهمترین ابزار برای کنترل آفت محسوب میشد. ۲ نوع آفت کش موسوم به نسل اول و نسل دوم وجود دارد. آفت کشهای نسل اول در اوایل سال ۱۹۴۰ استفاده میشد که در آن موادی محتوی ارسنیک، جیوه و سرب وجود داشت. این نوع سمها بسیار فراوان بود چرا که با سم بسیار قوی که داشتند سریع آفات را از بین میبردند.
نسل دوم آفت کشها از ترکیبات ارگانیک تشکیل میشد.و رشد فزاینده این نوع سموم در اواخر سال ۱۹۴۰ و بعد از اینکه پائول مولر سم DDT را در سال ۱۹۳۹ کشف کرد اتفاق افتاد. این نوع آفت کشها به طور گسترده به دلیل تاثیرگذار بسیار خوبی که داشتند استفاده شد.
در سال ۱۹۴۶ به دلیل اثرات مضری که اینگونه سم برای سایر گیاهان و حیوانات غیر هدف داشت، مردم کمتر استفاده کردند. مردم از مشکلاتی که باقیمانده این نوع سم داشت آگاه شدند و فهمیدند که خطرات آن برای سلامتی بسیار زیاد است.
در سال ۱۹۶۰ راشل کارسون نوشت: عنوان «بهار خاموش» را اثرات خطرناک DDT عنوان کرد. بنابراین بسیاری از کشورها قوانینی را برای کاهش اثرات باقیمانده سموم، علف کشها وضع کردند.
هر کشوری شرایط را بر اساس سیاست کشورش منطبق کرد و مقررات MRL و ADI را منعقد کردند.
سطح کاربرد این مقررات توسط کشورهای مختلف متفاوت بود چرا که شکل کشاورزی در این کشورها بر اساس شرایط جغرافیایی و آب و هوایی بسیار متفاوت بود.
بر اساس این گزارش برخی کشورها در حال حاضر MRLهای بینالمللی استفاده میکنند که از آن جمله کدکس و الایمنتاریست است که توسط فائو (سازمان خوار و بار جهانی و سازمان بهداشت جهانی) در سال ۱۹۶۳ برای بهبود استانداردهای غذایی وضع شد.
در این مقررات راهنماییها و پیشنهاداتی برای سلامتی غذا آمده است. در حال حاضر کدکس ۱۸۵ عضو دارد.
در سپتامبر ۲۰۰۸ اتحادیه اروپا MRLبازنگری شده را برای هزار و ۱۰۰ آفت کش که در جهان مورد استفاده قرار میگیرد را اعلام کرد.و این فهرست بازنگری شده نسبت به نوع قبلی بسیار ساده شده بود و برخی آفت کشهای جدید نیز به آن اضافه شده بود.
وضعیت باقیمانده سموم و MRL ها را در کشورهای مختلف* نیوزیلندسازمان استاندارد غذایی نیوزیلند استانداردهایی را برای افزایش سطح کارایی آفت کشها و تاثیر اندک باقیمانده سموم در غذا تعیین کرده است. مقامات بهداشت سلامتی غذا در نیوزیلند MRLهایی را برای کشاورزان خود تعیین کردهاند.
* انگلستاندر این کشور رصد باقیمانده سموم در انگلستان در سال ۱۹۵۰ آغاز شده. از سال ۱۹۷۷ تا ۲۰۰۰ این کار توسط حزب کارگری در باقیمانده سموم (WPPR) انجام شد. این حزب مشاورههایی را به دولت برای سلامتی آفت کشها و همچنین آژانسهای غذایی مطرح میکرد.
* آمریکادر آمریکا نوسان باقیمانده سموم توسط مؤسسه EPA مشخص میشد که باید باقیمانده سموم محصولات کشاورزی کمتر از میزانی که این موسسه تعیین میکرد، میشد و همچنین مؤسسه اطلاعات اینترنتی را به کشاورزان ارائه میکرد. به منظور دسترسی به اطلاعاتی که آفت کشها برای سلامتی انسانها دارند مؤسسه EPAتک تک آفت کشها را آنالیز کرده و ترکیبات و نیز تاثیرات آن را بررسی میکرد.
همچنین در این بررسیها تاثیرات زیستمحیطی نیز لحاظ میشد. در آمریکا مؤسسه غذا و دارو، (FDA و USDA به طور مرتب سلامتی غذا و تاثیر احتمالی باقیمانده سموم را بررسی میکند.
* ژاپندر ژاپن مسئله باقیمانده سموم توسط فود سیو تی اکت و همچنین میزان نوسان آفت کشها توسط وزارت بهداشت و رفاه کنترل میشود و همچنین توسط کمیته سلامت و نظارت دارو کنترل میشود.
* چیندر چین وزارت بهداشت و وزارت کشاورزی مشترکا سازوکاری را برای پیگیری موارد مرتبط با باقیمانده سموم و استانداردهای وضع شده پیگیری میکنند و مرتب این استانداردها را بر اساس قوانین سلامت غذایی که توسط شورای دولت اعلام میشود به روز میکنند. آنها این استانداردها را در پاسخ به مردم چین مرتب بهبود و ارتقا میدهند.
*تاثیر بر سلامتیبر اساس این گزارش بسیاری آفت کشها با هدف از بین بردن آفت انجام میشود که سازوکار آنها از کار انداختن سیستم عصبی آفت است. بنابراین به واسطه مشابهتی که در بیوشیمی مغز ارگانیسمهای مختلف وجود دارد تردیدهایی هست که این گونه مواد شیمیایی تاثیر منفی بر سلامت انسان داشته باشد.
مطالعاتی انجام شده نشان میدهد که پیوستگی مثبتی بین تاثیرگذاری این نوع سموم برای ارگانیسمها و از جمله انسان وجود دارد و حتی احتمال ایجاد انواع سرطان نیز را دارد. اگرچه احتمالا بسیاری از مردم در معرض این نوع سموم قرار نگیرند اما باقیمانده سموم که از طریق میوهها، سبزیجات و غذا به آنها منتقل میشود تحت تاثیر قرار میگیرند.
در چین بسیاری اتفاقات بعد از استفاده علف کشها رخ داده است. در اگوست سال ۱۹۹۴ اتفاقات عجیب و غریبی رخ داد که موجب مسموم شدن بسیاری از سیبزمینیها شد. چرا که کشاورزان محلی دانش کافی در زمینه استفاده از حشرهکشها نداشتند و آنها آفت کشهایی با درجه سمیت بالا موسوم به پاراتیون را به جای تری کلروفان استفاده کردند و نتیجه این شدکه بیش از ۳۰۰ نفر مسموم و سه نفر جان باختند.
همچنین مورد دیگری بود که در آنجا بسیاری از دانشآموزان مسموم شدند و کار ۲۳ نفر آنها به بیمارستان کشید چرا که آنها دارای سبزیهایی که دارای باقیمانده سموم بودند، را مصرف کرده بودند.
نوروتوکسینها و مواد شیمیایی دیگر آفت کشها تهدید بسیار بزرگی برای مغز و سیستم عصبی انسانهاست. وجود آفت کشها در نمونههای ادرار دلالت دارد به اینکه اختلالات بیشفعالی، اوتیسم و مشکلات عاطفی و رفتاری در کودک میتواند داشته باشد و احتمالا مراحل رشد آنها به تاخیر بیفتد.
تحقیق پایان نامهای که به زبان انگلیسی با عنوان تاثیر آفت کشها بر سلامتی کشاورزان در منطقه «فسا»ی ایران منتشر شد نشان میدهد که آفت کشها تاثیرات بسیار بدی روی سلامتی کشاورزان داشته و باید برنامههای آموزشی برای اینگونه کشاورزان انجام شود که میزان خطراتی که برای سلامتی آنها دارد را کاهش دهد.
همچنین پیشنهاد شده است که درباره عاملهایی که باعث ایجاد اینگونه خطرات میشود بررسی بیشتری شود.
این تحقیق بر روی ۲۰۰ کشاورز مرد، انجام شد که متوسط سن آنها ۴۶.۶۵ سال با ۲۱ سال سابقه کار کشاورزی و ۵۵ درصد بیسواد بودند. و تقریبا ۸۶ درصد آنها نوعی آفت کش ارگانوفسفر استفاده کرده بودند.
به علاوه استفاده از آندوسولفان که ممنوع است را نیز این کشاورزان استفاده کرده بودند. در این تحقیق آمده است که منطقه فسا ۳۷ هزار و ۵۰۰ آکر زمین کشاورزی دارد و گندم مهمترین محصول این منطقه است که ۶۹ درصد سمپاشی توسط تراکتور انجام میشود و ۲۶ درصد توسط پمپهای پشتی سمپاشی میشود و ۵ درصد توسط مخزنهایی که کشاورزان حمل میکنند، انجام میشود.
یافتههای این تحقیق نشان میدهد ۲۲.۵ درصد از کشاورزان به واسطه سمپاشیهایی که انجام داده بودند حداقل یک بار مسموم شده بودند. ۱۶.۲۵ به دکتر رفته بودند و ۲ درصد کارشان به بیمارستان کشیده شده بود. همچنین یافتههای این تحقیق نشان میدهد تنها ۲۲ درصد این کشاورزان دستورالعملهای صحیح مصرف سموم و نوع سمپاشی را میدانستند و همچنین این تحقیق نشان داد که دانش کشاورزان درباره کاربرد علف کشها میتواند تاثیر بسیار زیادی درباره کاهش اثرات منفی آن داشته باشد.
۴۲ درصد کشاورزان قوطیهای خالی سموم را در مزرعه رها میکردند و تنها ۳۱ درصد آنها این قوطیها را در محیطی امن که سلامتی را تهدید نکند، میگذاشتند. ۳۳ درصد آنها اطلاعاتی درباره خطرات علف کشها نداشتند و ۵۰ درصد این کشاورزان بعد از سمپاشی دچار سرگیجگی و تهوع میشدند.
اکنون این سؤال پیش میآید که آیا در کشور ما ایران استانداردهای صحیحی برای مصرف سموم کشاورزی وجود دارد؟ اگر هست چند وقت یکبار به روز میشوند؟ آیا کشاورزان دانش کافی برای استفاده از وسایل سمپاشی دارند؟ آیا کشاورزان اطلاعات سموم و علف کشها را دارند ی توسط بخش ترویج کشاورزی به آنها ارائه میشود؟ چه نهادی در کشور متولی بررسی باقیمانده سموم محصولات کشاورزی وسلامت محصولات غذایی است؟ آیا آزمایشگاههای کافی در کشور برای بررسی این کار وجوددارد ؟ آیا گزارشهایی از سوی شرکتهای مستقل از باقیمانده سموم محصولات غذایی ارائه میشود؟ مردم تا چه اندازه از سلامت محصولات کشاورزی و فرآوردههایی غذایی که مصرف میکنند، آگاهند؟ افزایش چند برابری سرطانها و دیگر بیماریهای عجیب و غریب در کشور تا چه اندازه با باقیمانده سموم کشاورزی در محصولات مرتبط است؟