اسراف مواد غذایی از سفره دولت تا سفره مردم

به گزارش زیست آنلاین، همه ما حتی بی آن ‌که خود بخواهیم، تجربه این را داشته ایم که موزهای یخچال هایمان سیاه و تکه‌های نان در خانه هایمان بیات بشود. همچنین ممکن است بارها بریمان اتفاق افتاده باشد که قسمت عمده‌ای از غذاهای اضافه که در یخچال گذاشته ایم ، در نهایت دور ریخته شوند.
اما با این وجود، مساله‌ای که کم‌تر توجه ما را به خود جلب می‌کند، این است که هر یک از ما چه سهمی در دورریز غذای اضافه داریم؟
آمارهای منتشر شده از سوی سازمان جهانی خواروبار و کشاوزی(فائو) نشان می دهد در حالی که میلیون ها انسان در جهان با مشکل گرسنگی دست و پنجه نرم می کنند، هر ساله بخش مهمی از تولید غذای جهان در زنجیره توزیع، برداشت و مصرف به هدر می رود.
نتایج و تحقیقات صورت گرفته در اینباره نشان می دهد، به‌طور تقریبی، یک ‌سوم غذایی که سالانه درجهان برای مصرف ما تولید می‌شود که معادل ۳/۱ میلیارد تن است، به سادگی دور ریخته شده و هدر می‌رود،
اما آیا اگر برای تهیه یک نان مجبور بودیم ساعت ها در صف انتظار بایستیم و در آخر نیز مبالغ هنگفتی دقیقا معادل با تمام منابع مصرفی مورد نیاز و زحماتی که بابت پخت آن صورت گرفته است، بپردازیم، باز هم به همین اندازه نسبت به مصرف آن بی توجه می بودیم؟
اگر میوه و سبزیجاتی که به جزئی لاینفک از پسماند باقیمانده در سطل های زباله بسیاری از خانوارهای ایرانی تبدیل شده اند با محدودیت های فراوان و هزینه های سنگین در اختیارمان قرار می گرفت، باز هم به همین اندازه اسراف می کردیم.
موضوعی که در اینجا میخواهیم به آن بپردازیم، سرزنش عمومی نیست، بلکه می خواهیم از یک زاویه دیگر به این مساله نگاه کنیم و بگویم نحوه مصرف کنونی ما هیچ قربانی دیگری به جز خود ما نخواهد داشت، این نوع کنونی مصرف که در آن اسراف گرایی موج می زند، در نهایت آینده فرزندان خودمان را بغرنج تر می کند.

دور ریز غذای مصرفی در خود سازمان محیط زیست چگونه مدیریت می شود؟ تا کنون مسئولین بسیاری از جمله عیسی کلانتی، رئیس سازمان محیط زیست، از اهمیت اصلاح الگوی مصرف، توسعه پایدار و موارد اینچنینی به کرات به سخنرانی های متعدد نشسته اند، به گفته رئیس سازمان محیط زیست، ترویج مصرف گرایی و اسراف به مثابه سدی در مقابل توسعه کشور محسوب می شود و باید تلاش کرد تا این معضل در بین خانواده ها به ارزش تبدیل نشود. اما با نگاهی دقیق تر در میابیم که حتی این اهم در خود سازمان محیط زیست نیز، با ضعف مدیریتی مواجه است. در واقع، باید اذعان داشت، مسئولین در حوزه محیط زیست، اگرچه بسیار در مورد حفاظت از محیط زیست و ارزشهای آن حرف می‌زند اما به گویی در عمل برای آن ارزشی قائل نیستند.
برای مثال؛ در حاشیه مراسم بیستمین همایش واحدهای صنعتی و خدماتی سبز که با حضور عیسی کلانتری - رییس سازمان حفاظت محیط زیست و مسعود تجریشی - معاون محیط زیست انسانی سازمان حفاظت محیط زیست و وزیران ذیربط، در سازمان محیط زیست برگزار شد، پذیرایی مفصلی از مهمانان صورت گرفت؛ اما جای تعجب است که اصلی‌ترین جایی که می‌توانست برای مصرف الگوساز باشد، خود گرفتار مصرف بی رویه ‌شده بود، به نحوی که در این مراسم میزان غذایی که برای هر نفر در نظر گرفته شده بود بیش از حد مورد نیاز به نظر می رسید و مشخصا می توان از همان ابتدا برآورد کرد که حجم بالایی از سهم غذای هر فرد، پس از خروج مهمانان در ظرف هایشان باقی خواهد ماند، عکس های زیر، گواهی بر میزان غذاهای باقی مانده در این مراسم است.

دور ریز غذای مصرفی در خود سازمان محیط زیست چگونه مدیریت می شود؟

دور ریز غذای مصرفی در خود سازمان محیط زیست چگونه مدیریت می شود؟

ما نیز برآن شدیم تا جویای چگونگی استانداردها، الزامات و ارزیابی های تعیین شده و نحوه عملکرد سازمان محیط زیست کشور در این حوزه بشویم، در این راستا با مسئولین حاضر در مراسم در خصوص استاندارد های سازمان محیط زیست به منظور کاهش و هدر رفت غذای مصرفی در خود این سازمان به گفتگو نشستیم، طبق گفته ایشان، تمامی دستگاه های دولتی از جمله سازمان حفاظت محیط زیست، بخشی از فعالیت های خود را به بخش خصوصی واگذار کرده اند، که از جمله آن ها مدیریت رستوران های مجموعه نیز بوده است.
مسئولین حاضر اظهار کردند: سازمان حفاظت از محیط زیست، ۱۰۰ در ۱۰۰ نسبت به هدر رفت غذا حساس بوده و در همین راستا کلیه پیمانکارانی که با سازمان قرار داد می بندند، متعد می شوند تا دور ریزی نداشته باشند و یا میزان آن را به حداقل برسانند، تا خدای ناکرده اسراف در این سازمان اتفاق نیافتد.
یکی از مسئولین در پاسخ به وضعیت اسراف اتفاق افتاده در این مراسم افزود: امروز در حدود ۶۰۰ نفر مهمان، در سازمان پذیرایی شدند، به همین منظور به لحاظ اخلاقی درست ندانستیم که مهمانان را مکلف کنیم تا تنها به میزان استاندارد از غذا بهره مند گردند، همین طور الزام به اینکه مهمانان همه غذای در نظر گرفته برایشان را به طور کامل مصرف کنند و یا حتما میزان غذای باقی مانده خود را به خانه ببرند، دور از اخلاق پسندیده ایرانی به شمار می رود، ولی ما به عنوان متولی قطعا باید خودمان بعد از خروج مدعوینی که احترامشان بر ما لازم است، ضایعات غذایی اضافه را مدیریت نماییم، به بیان بهتر مدیریت پسماند ها و این ضایعات غذایی بر عهده پیمانکاری است که با سازمان قرارداد بسته است و ما نیز بر عملکرد آن نظارت خواهیم داشت، اما باید این نکته را نیز در نظر بگیریم که در جایی مقدورات ما نمی تواند با ایده آلات در نظر گرفته شده همراستا باشد، و حرف زدن تا اجرا همیشه فاصله خواهد داشت، اما از نگاه محیط زیست، مطمنا تلاش می کنیم تا دور ریز و ضایعات به وجود آماده را به حداقل برسانیم.

الگوسازی باید از خودمان شروع شودکارشناسان سازمان در ادامه این گفتگو، با استقبال از طرح مسائله پیش آمده بیان داشتند که تغییر و الگوسازی باید از خودمان شروع شود و سازمان باید پذیرنده هر گونه انتقاد صحیح این چنینی باشد. و یادآور این مساله شدند که: ساختمان سازمان حفاظت از محیط زیست در داخل مجموعه پارک پردیسان قرار گرفته است و حدود ۲۰۰۰ سگ در این مجموعه وجود دارند، و این امر مورد اطمینان است که پسماند حاصل از غذا تفکیک شده و محتویات مناسب به منظور تامین غذای سگ های این محوطه مورد استفاده قرار می گیرد، اما ما از پیشنهاد سازنده شما به منظور بهره گیری از مدیریت بهتر در راستای الگو سازی درست مصرف، به جهت جلوگیری از ایجاد هدر رفت غذایی استقبال کرده و در راستای عملکرد بهتر در این خصوص برنامه ریزی هایی در آینده نزدیک انجام خواهیم داد تا از ابتدا پسماند غذایی صورت نگیرد.

۸۷۰ میلیون نفر معادل یک هشتم جمعیت جهان غذای کافی برای خوردن ندارنداما جدا از تمامی این گفته ها، نکته مهمی که در گردآوری این گزارش برایمان اهمیت دارد، نحوه فرهنگ سازی در رابطه با اسراف به عنوان یکی از مسائلی است که می بایست بیشتر مورد توجه قرار گیرد، این موضوع در سراسر دنیا به ویژه در کشور های توسعه نیافته و در حال توسعه به معضل بزرگی تبدیل شده است، بر همین اساس کشور ما نیز از این امر مستثنی نیست، بر اساس گزارش فائو ۸۷۰ میلیون نفر معادل یک هشتم جمعیت جهان غذای کافی برای خوردن ندارند این در حالی است که بر اساس گزارش همین سازمان هر سال در خاورمیانه ۲۹۰ کیلوگرم مواد غذایی به ازای هر نفر به هدر می‌رود که این آمار در ایران به ازای هر نفر معادل ۳۷۵ کیلوگرم مواد غذایی در سال است.
دکتر زهرا عبدالهی مدیر دفتر بهبود تغذیه جامعه وزارت بهداشت، در مهر ماه ۹۵، ۳۰ درصد مواد غذایی اسراف شده را معادل غذای ۱۵ میلیون نفر خوانده بود و تاکید بر آن داشت که اگر به طور متوسط تعداد اعضای هر خانوار را پنج نفر در نظر بگیریم، می‌توان گفت هر خانواده ایرانی به طور متوسط بیش از یک نفر ضایعات غذا دارد که این ضایعات به ترتیب شامل ۲۵ تا ۵۰ درصد میوه و سبزی ۱۰ درصد برنج و ۲۰ درصد خرما است.
همچنین بر طبق مطالعات انجام شده سازمان فائو در سال ۲۰۱۶، در خصوص اینکه دور ریز مواد غذایی معادل چه میزان منابع مالی است؟ نتایج به صورت برآوردی حاکی از آن بود که کل بودجه جهان که از طریق دورریز مواد غذایی و اسراف هدر میرود معادل : ۷۵۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰ دلار است، در این گزارش ایران، رتبه اول را در جهان به لحاظ دورریز مواد غذایی به خود اختصاص داده بود که میزان آن معادل: ۱۵۰۰۰۰۰۰۰۰۰ دلار ذکر شده و نکته قابل توجه آن که کل گرسنگان جهان به صورت روزانه، ۸۷۰ میلیون نفر در آن سال اعلام شده بودند.

بیشتر بخوانید: ارتباط مستقیم کاهش پسماند غذا با کاهش مصرف آب

افزایش دور ریز مواد غذایی تنها به میزان فرهنگ و اسراف وابسته نیستالبته باید اذعان داشت که، افزایش دور ریز مواد غذایی تنها به میزان فرهنگ و اسراف وابسته نیست و عواملی نظیر کیفیت پایین تولید، نبود بازار مناسب و اوضاع نابسامان در صنایع تبدیلی و تکمیلی نیز بسیار موثر می باشند از این رو باید بر این روند نیز برنامه ها وسیاستگذاری های درستی در دستور کار قرار گرفته شود، چراکه مطمنا تسهیل قوانین زیر ساختی در ایجاد صنایع مواد غذایی، توسعه کشاورزی مدرن و ورود بخش خصوصی برای سرمایه گذاری در ایجاد صنایع تبدیلی پیشرفته، جلوگیری از اتلاف منابع عظیم خدادادی نظیر آب و خاک را به همراه خواهد داشت.

https://zistonline.com/vdcepo8f.jh8oei9bbj.html