سَرْو اَبَرکوه یا سرو زرتشتی، یکی از آثار طبیعی ملی ایران است. این درخت که در شهر ابرکوه (ابرقوه) قرار دارد یکی از پیرترین موجودات زندهٔ دنیا است. محیط تنهٔ این درخت در روی زمین یازده و نیم متر است و بلندای آن بین ۲۵ تا ۲۸ متر برآورد شدهاست. حمدالله مستوفی در کتاب نزهت القلوب که در سال ۷۴۰ قمری تألیف شده دربارهٔ ابرکوه مینویسد: «در آنجا سروی است که در جهان شهرتی عظیم دارد…».