قانون تأسیس شهرداریها صرفاً یک نگاه یکطرفه به زیستبومهای شهری دارد و این کاستی زمینه رواج شهرخواری را پدید آورده است، به عنون مثال هنگامی که میزان تخلفات از یک میزان مشخصی میگذرد، بهتر بود قانونگذار پیشبینی میکرد که اشکال در دستگاه شهرداری و کمیسیون ماده ۱۰۰ است اما اکنون جریمه ناشی از این تخلفات به منبعی برای درآمدزایی شهرداری تبدیل شده است.