زیست آنلاین: مطالعات جدید در استرالیا نشان می دهد تخریب اکوسیستم های ساحلی، منجر به بازگرداندن کربن دی اکسید ذخیره شده در آنها به جو می شود.
به گزارش زیست آنلاین، نتایج یک مطالعه جدید نشان داد که اکوسیستم های ساحلی، چمنزارها، باتلاق و مراتع دریایی استرالیا سالانه 20 میلیون تن کربن دی اکسید جذب می کنند. اما گزارش ها حاکی از آن است که این اکوسیسستم های طبیعی در حال تخریب هستند.
این مطالعه، که در مجله Nature Communications منتشر شده است، هشدار می دهد که تخریب این "اکوسیستم های ساحلی پوشش گیاهی" منجر به ورود مجدد سالانه 3 میلیون تن کربن دی اکسید به جو می شود.
این مطالعه نشان می دهد که سواحل وسیع استرالیا بین 5٪ و 11٪ از کل به اصطلاح "کربن آبی" جهان را در سطح چمنزارها، باتلاق ها و مراتع دریایی خود ذخیره کرده است.
حدود 44 دانشمند از 33 موسسه تحقیقاتی مختلف در این مطالعه که از سال 2014 آغاز شده است حضور داشتند.
دکتر اسکار سرانو، در مرکز تحقیقات اکوسیستم های دریایی دانشگاه ادیث کاوان، گفت که اکوسیستم ساحلی بین 4000 تا 6300 میلیون تن کربن دی اکسید را ذخیره می کنند. میزان انتشار سالانه استرالیا در سال 2018 با رقم 558.4 میلیون تن دی اکسید کربن، رکوردهای قبلی خود را شکست.
سرانو گفت: "هنگامی که این اکوسیستم ها در اثر طوفان ها، امواج گرما، لایروبی یا سایر توسعه های انسانی آسیب ببینند، دی اکسید کربنی که در زیست توده و خاکهای آنها نگهداری می شود می تواند به محیط زیست برگردد و در تغییرات آب و هوایی نقش داشته باشد.
"در سطح جهان، اکوسیستم های ساحلی گیاهی دو برابر سریعتر از جنگلهای بارانی گرمسیری از بین می روند."
اکوسیستم های ساحلی کربن را در خاک و گیاهان خود ذخیره می کنند و پس از آن می توانند کربن را برای هزاران سال در خود نگه دارند. آنها قادرند تا 40 برابر سریعتر از جنگلها کربن جذب کنند.
سرانو بیان کرد: "آنها همچنین سواحل را از فرسایش محافظت می كنند، محل های مناسبی برای شیلات هستند و آب آنها را تصفیه می کنند، به همین دلیل، بسیار مهم است كه ما این اكوسیستم ها را حفظ كنیم."
وی گفت: این اکوسیستم ها تحت تأثیر تحولات ساحلی، لایروبی و تغییرات آب و هوایی قرار گرفته اند.
تلفات سالانه کربن حاصل از اکوسیستم های ساحلی معادل 12 تا 21 درصد افزایش در میزان انتشار گازهای گلخانه ای استرالیا، از طریق فعالیت های پاکسازی زمین بود.