زیست آنلاین: هر زمان که از سوی نهادهای قضایی اعدامی در ملاء عام صورت می گیرد و عده ای از مردم که عموما شامل اقشار آسیب پذیر اقتصادی هستند به تماشای این اعدام می روند، عکس های این ناظرین آسیب پذیر تا مدت ها در شبکه های اجتماعی با شرح هایی از بی فرهنگی مردمی که اعدام را تحمل می کنند اما بوسه را نه، دست به دست می شود. ساز و کار "گونه پرستی" نهادینه شده در منطق اخلاقی آدمی نمی تواند بپذیرد که بین شکنجه یا اعدام یک انسان چه در ملاء عام و چه پنهانی با شکنجه یا قتل یک جاندار دیگر چه در ملاء عام و چه پنهانی، تفاوت منطقی ای وجود ندارد. به همین خاطر مردمانی که همراه با خانوده و کودکانشان به تماشای اعدام می روند بی کلاس و بی فرهنگ شمرده می شوند اما مردمانی که با صرف رقم های نه چندان کم به تماشای شکنجه گاه های مدرنی به نام دلفیناریوم ها می روند با کلاس یا خانواده دوست نام می گیرند.