بحران آب و هوا هم به اندازه کرونا جدی استسیاستمداران علم را انکار می کنند

به گزارش زیست آنلاین، کشورهایی که برای مقابله با ویروس کرونا به سرعت اقدامات تشخیصی و پزشکی را انجام داده و فاصله گذاری اجتماعی را برنامه ریزی واجرا کرده اند نسبت به کشورهایی که کندتر پاسخ دادند بهتر هستند.

به عنوان مثال در خارج از چین، کره جنوبی یکی از بدترین شیوع ها را داشت اما به سرعت با انجام آزمایش های گسترده آمار ابتلا در این کشور تثبیت شد.

این نگرانی ها زمانی بیشتر شد که سایر کشورها، از جمله ایالات متحده و انگلستان، خیلی دیر عمل کردند. یک مطالعه جدید توسط مرکز اپیدمیولوژی انگلستان پیش بینی کرده است که روند کند مقابله با ویروس می تواند تعداد تختهای بیمارستان ها و امکانات مراقبت های ویژه را تحت الشعاع قرار دهد و منجر به مرگ حدود 250،000 در انگلیس و بیش از یک میلیون نفر در ایالات متحده آمریکا شود..

این تجربه در میزان آمادگی در مورد بحران آب و هوا نیز صدق می کند. کشورها باید به جای انتظار برای روبرویی با اوج فاجعه در بدترین سناریوهای بحران آب و هوا به سرعت عمل کنند تا در آینده دچار مشکل نشوند. آنها می توانند این کار را با کاهش تولید گازهای گلخانه ای، توسعه فناوری های سبز و اجرای سیاست های موثر آب و هوا شروع کنند.

همه ما می دانیم که هم برای متوقف کردن انتشار coronavirus و هم برای مبارزه با تغییرات آب و هوا چه کارهایی باید انجام شود. اما بسیاری از کشورها که بیشترین انتشار کربن را دارند منتظر مانده اند تا خیلی دیر شود.

درست همانطور که در بعضی از کشورها، مردم برای مبارزه با شیوع ویروس نسبت به توصیه پزشکان برای فاصله گذاری اجتماعی می کنند بیخیال و آهسته عمل کرده اند، تعداد کمی از کشورهایی که بیشترین گازهای گلخانه ای را تولید می کنند، اقدامات قابل توجهی برای کاهش انتشار گازها انجام می دهند و این اصلا کافی نیست.

ابزار مورد نیاز موجود است یکی از عواقب ناخواسته ای که پس از اقدامات جدی چین در برخورد با شیوع ویروس کرونا اتفاق افتاد، افت شدید انتشار گازهای گلخانه ای بود.

به گزارش سرویس پایش جو کپرنیک، میزان آلودگی هوا در چین در ماه فوریه حدود 20 تا 30 درصد کاهش یافت و بدلیل قرنطینه ناشی از ویروس کرونا، سال نو چینی و کاهش فعالیت های اقتصادی، دی اکسید نیتروژن نیز کاهش چشم گیری داشت.

براساس اعلام آژانس فضایی اروپا، ایتالیا نیز که بیشترین شیوع را در اروپا داشت با اعمال توقف گسترده فعالیت کارحانجات شاهد کاهش شدید آلودگی هوا، به ویژه انتشار دی اکسید نیتروژن بود.

ممنوعیت سفر، هواپیما ها را که سهم بزرگی در انتشار گازهای گلخانه ای دارند زمین گیر کرده و توانایی سفر را نیز حذف کرده است. وانجام دور کاری و کار در منزل نشان می دهد که افراد نیازی به رفتن به محل کار ندارند.

با این حال اکثر افراد بر این باورند که بستن ناگهانی کارخانه ها و ممنوعیت تردد اتومبیل ها در جاده ها روش و راه حل پایداری برای بحران آب و هوا نیست. دولت ها نسبت به تأثیر تعطیلی و محدودیت های حرکت در اقتصاد خود ابراز نگرانی کرده اند و اظهار می دارند که ویروس کرونا جهان را در رکود فرو برده است.

اما دانشمندان آب و هوا می گویند که سازگاری با تغییرات آب و هوا نیازی به توقف ناگهانی فعالیت های روزمره ندارد و در حال حاضر فناوری لازم برای کاهش تولید گازهای گلخانه ای وجود دارد. منابع انرژی تجدید پذیر جایگزین مقرون به صرفه ای برای سوخت های فسیلی هستند و تغییر در ماهیت انرژی اقتصادی است.

دونا گرین، استادیار مرکز تحقیقات تغییرات اقلیم دانشگاه نیو ساوت ولز گفت: "این امکان وجود دارد که کشور و اقتصاد جهانی را به شکلی تغییر دهیم که پایدار باشند، به شکلی که خطر و ریسک را کاهش دهد."

سیاسی شدن بنابراین اگر ابزار داشته باشیم، چه چیزی می تواند اقدامات مار ار متوقف کند؟دانشمندان می گویند سیاست نقش کمی در تصمیم گیری دارد.

به عنوان مثال، از زمان روی کار آمدن رئیس جمهور آمریکا، ترامپ، در سال 2016 ، دولت وی برای محدود کردن گرم شدن کره زمین مقررات محیط زیستی را لغو کرده است. وی از توافق نامه اقلیمی پاریس خارج شده، محدودیت های انتشار نیروگاه ها را برداشته است، استانداردهای اقتصادی سوخت برای صنعت خودرو تضعیف کرده و بخش های زیادی از اراضی حفاظت شده را برای معدن و توسعه نفت و گاز اختصاص داده است همکارن وی در وب سایتهای دولت فدرال در مورد تغییرات آب و هوایی ، انرژی تجدید پذیر و موضوعات مشابه اشاراتی کرده است. همچنین یک لابی سوخت فسیلی قدرتمند در آمریکا وجود دارد.

این چشم پوشی ها یا انکار علم مانع از پاسخ دادن به هر دو بحران آب و هوا و ویروس کرونا است. در ایالات متحده، ترامپ و مقامات دولت او با آنچه کارشناسان بهداشت درباره ویروس می گویند اختلاف نظر داشته اند. ترامپ ادعا كرد كه مرگ و میر كروناویروس کمتر از 3.4٪ است و آمار سازمان بهداشت جهانی را زیر سوال می برد.

هنگامی که مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری های ایالات متحده اعلام کرد که تعداد موارد کرونا در ایالات متحده "بسیار زیاد خواهد شد، وی گفت: "نه اتفاقا آمار نزولی است" و وقتی که ترامپ گفته بود ظرف چند ماه واکسن آن آماده می شود متخصصین پزشکی باور داشند که در واقعیت، توسعه واکسن می تواند یک سال یا بیشتر طول بکشد.

میرو کورنها، بنیانگذار اخبار محیط زیست خبرگزاری واشنگتن می گوید:: "اگر رئیس جمهور چیزی بگوید که خلاف نظر دانشمندان است، این یک مشکل جدی و خطرناک است." " در اینجا خطر واقعی این است که مردم به اطلاعات افراد دولت اعتماد نخواهند داشت."

برای متوقف کردن شیوع ویروس در کشورهای مختلف، شفافیت دولت و اطلاع رسانی عمومی بطوریکه اطلاعات به راحتی در دسترس مردم باشد، بسیار مهم است. همچنین رسانه ها در اطمینان از اینکه مردم اطلاعات مورد نیاز خود را به روشنی کسب می کنند نقش مهمی دارند. بیماری همه گیر کرونا در بسیاری از کشورها چرخه خبری 24 ساعته را به خود اختصاص داده است و رسانه ها تقریباً بدون توقف فعالیت می کنند. بینندگان و خوانندگان در مورد کرونا تشنه اطلاعات هستند تا تصمیمات آگاهانه ای درباره زندگی خود بگیرند.

با این حال، تقاضا برای اطلاعات مربوط به بحران آب و هوا چندان فوری نبوده است. مطالعه ای توسط Media Matters نشان داد که در سال گذشته شبکه های بزرگ اطلاع رسانی در ایالات متحده تنها 238 دقیقه در مورد آب و هوا پوشش خبری داشته اند که این تنها 0.7٪ از کل تولیدات آنها بوده است.

اگر حتی پوشش خبری در مورد آب و هوا یک دهم پوشش ویروس کرونا باشد، چگونه ممکن است درک عمومی را تغییر دهد، چگونه مردم می توانند درک کنند که این تهدیدی برای آنها است؟ محور آینده همه گیری کرونا یک آزمایش استرس برای کشورها در سراسر جهان بوده است، که فشارهای ویرانگر اقتصادی و سیستم های بهداشتی را به وجود آورده است. شرکت های هواپیمایی میلیاردها دلار از دست می دهند، هزاران نفر می توانند شغل خود را از دست بدهند، رکود جهانی در گوشه و کنار و انزوای اجتماعی در حال افزایش است.

اما این برای همیشه دوام نخواهد داشت. تا زمانی که شیوع بیماری مدیریت نشود یا واکسن ایجاد نشود، اینها اقدامات اضطراری کوتاه مدت هستند.

مبارزه با بحران آب و هوا یک مسئله بلند مدت است که نیاز به تجدید نظر در بسیاری از صنایع و روش های زندگی ما دارد. اما پاسخ ندادن به آن از هم اکنون تبعات بدتری خواهد داشت.

بحران آب و هوا اقتصاد را مختل خواهد کرد، امنیت غذایی را کاهش می دهد و فشار بیشتری را بر خدمات بهداشتی می گذارد زیرا جهانی گرمتر به معنای بیماری، قحطی، مرگ در اثر بلایای طبیعی، آلودگی هوا و همچنین مشکلات بهداشت روان است.

ویروس کرونا نشان داده است که رهبران جهان برای جلوگیری از بدترین پیامدهای یک بحران جهانی و ایجاد تغییر، جسورانه گرد هم آیند. این یعنی اعمال سیاست، سرمایه گذاری در فناوری سبز، گذار انرژی به سمت انرژی پاک و ایجاد تغییر در عادات روزمره مردم.

جهان در مدیریت یک بحران جهانی در بوته آزمایش قرار گرفته است. این فرصت را نباید از دست داد.

منبع:cnn

https://zistonline.com/vdcawyna.49nu015kk4.html

بحران آب و هوا هم به اندازه کرونا جدی است/سیاستمداران علم را انکار می کنند