هشدارهای جهانی در مورد آب و هوا و ویروس کرونا

به گزارش زیست آنلاین، تا کنون، عمده مباحث مطروحه در مورد استراتژی خروج از شرایط بر پایان دادن به تعطیلات ناخواسته آن متمرکز شده است. در کوتاه مدت، چه در انگلیس و چه در کشورهای دیگر، پس از ایمن شدن اوضاع، هیچ چیز مطلوب تر از اجازه از سر گیری زندگی روزمره مردم نیست.

اما فقط سرعت "بازگشت به حالت عادی" مهم نیست. نحوه مدیریت شوک های عظیم اقتصادی و سیاسی ناشی از ویروس کرونا توسط رهبران جهان نیز از اهمیت بالایی برخوردار است و در کنار رفاه افراد، باید آینده آن در صدر فهرست اولویت های آنها باشد.

اظهار نظر در مورد تاثیرات ویروس کرونا بر وضعیت اضطراری آب و هوا خیلی زود است. توقف هایی که در انواع مختلف فعالیتهای اقتصادی در سراسر جهان اعمال شده منجر به کاهش غیرقابل تصور انتشار کربن شده است: 18٪ در چین بین فوریه و مارس و بین 40 تا 60 درصد طی هفته های اخیر در اروپا.

عادت ها و رفتارهایی که زمانی به عنوان مقدسات قلمداد می شدند اکنون کاملا تحت تاثیر قرار گرفته اند: کاهش 70درصدی ترافیک جاده ای در انگلستان یا کاهش 50 درصدی ترافیک هوایی در جهان. در عین حال، روابط نگران کننده انسان با حیات وحش به طور جدی مورد توجه قرار گرفته است تا حدی که برخی از متخصصان معتقدند تخریب طبیعت و بهره برداری نامناسب از گونه های طبیعی از جمله دلایل بیماری همه گیر کروناست.

از نظر انسانی، انقباض اقتصادی ناشی از ویروس و پیش بینی آن توسط بانک جهانی منجر به افسردگی شدیدی شده است بطوریکه، هیچ کس و یا حداقل هیچ دولت یا کشوری تصور و حتی تصمیم به چنین کاهشی در تولید گازهای گلخانه ای را نداشت.

اما اگر از افزایش امواج وحشیانه ویرانگر به معیشت مردم اجتناب شود، نه اینکه مانند تبعات ویروس کرونا به سادگی نادیده گرفته شود، باید همه تلاشهای احتمالی انجام شود تا از سبز بودن اقدامات بازیابی و برگشت به حالت عادی اطمینان حاصل شود و هر بسته محرکی که در نظر گرفته می شود به سمت انرژی های تجدید پذیر و زیرساخت ها و حمل و نقل های کم کربن هدایت می شود.

احتمالاً تعجیل و اضطراب پیرامون اینگونه تلاشها در مقابل اقدامات پیشرو قرار بگیرد. در حال حاضر، دولت ها برای واگذاری و عملکرد بهتر شركت های نفت و گاز تحت فشار زیادی قرار دارند (در ایالات متحده و كانادا این كار از قبل آغاز شده است). اما در حالی که در کوتاه مدت قیمت پایین نفت که نتیجه جنگ قیمت ها توسط عربستان سعودی و روسیه است، می تواند اثر مخربی برای رقابتی تر شدن نفت در برابر تجدیدپذیرها باشد، کاهش تقاضا و آشفتگی در صنعت نفت، فرصت مناسبی در اختیار کسانی که مخالف ادامه تسلط سوخت های فسیلی هستند، قرار می دهد.

علاوه بر آینده نفت، وقوع این بحران سؤالات دیگری نیز وجود آورده است. دولت های محافظه کاری مانند مداخله بوریس جانسون در اقتصاد که تا حدی بی سابقه است، تحولات عظیم سیاسی ای در حال انجام است. آنچه که روزگاری غیرممکن بود (سوسیالیست ، بی ملاحظه) اکنون به هیچ وجه نا ممکن نیست. آیا ممکن است شوک جدید آسیب پذیری بشر در برابر Covid-19 باعث افزایش تمایل برای مواجهه با سایر خطرات و هرج و مرج اقلیمی در بین آنها شود؟

شاید پاسخ به این سوال در حال حاضر غیرممکن باشد. مطمئناً بدون مبارزه با همه کسانی که بازگرداندن تجارت به شکل عادی (و تولید گازهای گلخانه ای) را ترجیح می دهند ممکن نیست. اما با به تعویق انداختن کنفرانسهای مهم محیط زیستی و تغییر اقلیم سازمان ملل، تحمل فشارهای این کار هیچگاه از چنین اهمیتی برخوردار نبوده است. برای خروج از سیاره زمین هیچ استراتژی ای وجود ندارد.

منبع:theguardian

https://zistonline.com/vdceon8v.jh8wzi9bbj.html