سفیر سابق ایران در افغانستان با بیان اینکه باید مثل برق شبکه سراسری آب داشته باشم، گفت: باید وارد همکاری مشترک کشاورزی در مرز شویم، به عنوان مثال تکنولوژی، حتی بازار و زمین آورده ما و آب و نیروی کار آورده افغانها باشد.
به گزارش زیست آنلاین، مصطفی ظهرهوند درباره دورنمای استفاده از آبهای مرزی با افغانستان با روی کار آمدن دولت جدید احتمالی در این کشور اظهار داشت: بیشتر از آنچه تاکنون از افغانستان آب دریافت کردیم، چشمانداز روشنی نمیبینم، مگر اینکه وارد همکاری مشترک کشاورزی در مرز شویم، به عنوان مثال تکنولوژی، حتی بازار و زمین آورده ما و آب و نیروی کار آورده افغانها باشد.
وی تاکید کرد: در صورتی که صرفا بخواهیم از افغانستان آب دریافت کنیم، حتی شاید برخی حقآبهها مثل هیرمند هم که فاقد توافق و قرارداد است، کمتر هم بشود.
سفیر سابق ایران در افغانستان تصریح کرد: نقطه تاثیرگذار این است که بتوانیم منابع آبی را به صورت دیگری هم تامین کنیم که نیاز و وابستگی خود را به افغانستان حداقل و یا صفر برسانیم، در آن صورت بهتر میتوانیم با افغانها مذاکره و وارد همکاری مشترک شویم.
وی ادامه داد: ما در شمال خزر و در جنوب عمان و شیوههای جدید آبیاری را داریم که باید مدیریت جدید شکل بگیرید. تصور کنیم که افغانستان سرزمینی خشک است به طوری که همین گونه هم است، اکنون مناطق جنوبی این کشور قویا دچار خشکسالی است و این بحرانها مانع از این است که آب را به طور کامل مهار و یا استفاده کنند.
ظهرهوند خاطرنشان کرد: اکنون بهترین راهبرد برای ما این است که آب را هر قدر هزینه داشته باشد از خزر و یا عمان تامین کنیم قطعا در بلندمدت با احداث خط لوله و آوردن آب خزر و عمان به داخل سرزمین و مناطق غربی و شرقی کشور نتیجه بهتری خواهیم گرفت. باید مثل برق شبکه سراسری آب داشته باشم و این مسئله در کشور ما گریزناپذیر است، باید مسئله احداث شبکه سراسری آب را در دستور کار قرار دهیم و به هیچ عنوان به روش سنتی وارد کشاورزی نشویم، در غیر این صورت به آورده آب از افغانستان دل نبندیم چراکه چشمانداز روشنی دیده نمیشود.