با وجود بیش از ۴۰۰ هزار حلقه چاه غیر مجاز و حدود ۲۰۰ هزار حلقه چاه مجاز، ایران به آبکشی شبیه شده که در هر گوشه آن بدون رعایت حریم، چاههای عمیق و نیمه عمیق حفر شده و بهرهبرداران هر سال مجبورند که برای دسترسی به آب، کف شکنی کرده و به اعماق پایینتر زمین سفر کنند. چاههای عمیقتر، سوخت بیشتری برای استحصال آب مصرف میکنند، به این ترتیب هوا آلودهتر میشود، با افزایش عمق چاهها کیفیت آبهای اعماق افت کرده و شورتر میشود و در نهایت خاکی که با این آب شور آبیاری میشود، آلوده شده و راندمان تولید آن کا