خشکی و کم آبی در بسیاري از نقاط کشور ما یک واقعیت اکولوژیک محسوب می شود. نیاکان ما از شرایط محیطی و امکانات موجود خود به بهترین وجه استفاده می کردند.آنان با درایت تحسین برانگیزي، از این محیط خشک طبیعی به طرز مناسبی بهره می گرفتند و باغ هاي سرسبز و رویایی به وجود می آوردند و با تخصیص منابع آبی، سطوح وسیعی را به زیر کشت می بردند. آنان همچنین آب شرب بسیاري از نقاط را به طور مطلوبی تامین می کردند. یکی از نشانه هاي این درایت، ابداع قنات است.