حیاتوحش را به خاطر مشتی دلار، به گلوله میبندند و شامه شکارچیهای خارجی را در شاخصترین زیستگاههای کشور با صدور مجوز، تیز میکنند تا همچون فاتحان جنگ بر پیکر بیجان و خونین حیوانات بینوا، ژست قهرمانی بگیرند و در کمال شگفتی، فروش مجوز شکار به گردشگران تفنگبهدوش خارجی را منبعی برای ارزآوری معرفی کرده و ادعا میکنند، «سود حاصل از آن، صرف حفاظت از تنوع زیستی شده و نصیب جوامع محلی میشود» اما تأکید بر گزارههای ناصواب جامعه را دچار سردرگمی و بدگمانی میکند.