به چه سازمانی، سازمان سبز می گوییم؟

سازمان‏هاي سبز توانايي مشاهده جهان به صورت واقعي و هدفمند را دارند و براي بهبود ردپای اکولوژیک سازمان، و در حالت كلي "محيط زيست جهاني" اقداماتی انجام مي‏دهند. هفت ویژگی سازمانی زیر، معرف يك سازمان سبز است.

آگاهی
يك سازمان سبز، يك عضو و شرکت ‏کننده هوشيار در جامعه، منطقه، صنعت و محیط جهانی است. اين سازمان، از روندهای فرهنگی، اقتصادی، و محیط زیستی و پیش‏بینی ‏های آتی درباره هر کدام از این حوزه ‏ها آگاه بوده و نقاط قوت و ضعف خود را می‏ شناسد و از اين آگاهي ‏ها براي مديريت بازدارنده خطرات و ریسک‏ های محیطی (از طریق تدارک دیدن پاسخی برای کاهش تهدیدات و برنامه ‏ریزی برای سرمایه‏ گذاری بر روی فرصت‏ها) بهره می‏برد.

كارآمدي و اثربخشی منابع
یک سازمان سبز مي‏داند كه جابجايی و حمل و نقل محصولات و خدماتش نيازمند مصرف سوخت‏های فسيلی، مواد معدنی، آب و ساير منابع طبيعي است كه به نوبه خود باعث از دست رفتن سرمايه طبيعی مي‏شود.
با انجام ممیزی‏هایی سازمان از ميزان مصرف منابع طبيعی خود مطلع می‏شود و يك سطح کمینه براي كاهش میزان مصرف خود تعیین می‏کند. اما به این میزان اکتفا نکرده و مصرف را فراتر از حوزه عملیاتی خود گذاشته و چگونگی مصرف تأمین ‏کننده ‏ها و مشتری‏ های خود را بخشی از خود به حساب می‏ آورد.
یک سازمان سبز معمولاً اولين گام را در مسير اثربخشی منابع، با یکی کردن استراتژي ‏های بهره‏ وری خود برای حذف کردن اتلاف منابع با پذيرش شعار «خودداري، كاهش، استفادة مجدد، و بازيافت» بر مي‏دارد. سازمان‏های سبز در جستجوي مواد اوليه‏ ای هستند که:

۱.فراوان ‏اند، براي جایگزینی با موادي كه كمياب‏ترند.
۲.تجزیه ‏پذیرند، برای جایگزینی با موادی که ماندگاري بيشتري در طبيعت دارند.
سازمان‏های سبز با تأكيد بر استفاده از مواد تجديدپذيری که از منابع پایدار نشأت گرفته ‏اند، حركت خود را در مسير اثربخشی منابع ادامه مي‏دهند. آنها در این مسیر از ارتباطات همزیستانه با سایر سازمان‏ها استفاده کرده و از نوآوری برای کسب مزیت رقابتی بهره می‏گیرند.

تمركز بر مشتری
سازمان‏های سبز، بیانگر و نشان‏دهنده درک درستی از نيازهای مشتريان هستند. آن‏ها به سراغ اصول طراحي همسو با محيط زيست رفته و مسئوليت عواقب توليد، استفاده، و انهدام محصولات و خدمات خود را مي‏پذيرند. پايين بودن هزينه‏ هاي چرخه عمر يك محصول، يك نشانه و معيار براي محصولات آنان به شمار مي‏رود و برچسب‏هاي درج شده بر محصولاتشان به وضوح ویژگی‏های آنان را نشان مي‏دهد. براي سازمان‏هاي سبز، اصول قيمت‏ گذاري منصفانه، ادعاهاي بازاریابی دقيق و صحيح، و روابط محترمانه و دیرینه با مشتري به عنوان هنجار به شمار مي آيند.

تمركز بر کارکنان
سازمان‏های سبز، به كارکنان خود به عنوان شركايی مهم در دستيابي به اهداف محيط زيستی خود نگاه مي‏كنند. آنان در درجه نخست، خود را به حفظ ایمنی و سلامتي كارکنانشان متعهد می‏دانند. سلامتی جسمی، به یک فرهنگ كاری تعميم داده خواهد شد كه پشتیبان یادگیری مستمر و مشوق مشارکت خواهد بود و به افراد در دستيابي به استعدادهايشان کمک خواهد کرد. اين مشارکت‏ها با استفاده از كارهاي گروهي و تيمي، تقويت شده و ساختارهاي حل مسأله دسته جمعي و تصميم ‏گيری مشترك را ايجاد مي‏كند كه مديريت را بين واحدها و افراد توزيع كرده و به فرهنگ خلاقيت و ابتكار می‏انجامد. کارکنان، حقوق و مزایای عادلانه ‏ای دریافت می‏کنند و توجه مناسبی به آنها مي‏شود تا در آنان احساس رضايت از کار ایجاد شده و تعادل بين كار و زندگي برقرار باشد و سازمان آن‏ها را تشويق مي‏كند كه در اجتماع نقش يك سفير را داشته باشند.

مشارکت اجتماعی
سازمان‏ های سبز به صورت فعال در جامعه حضور دارند. آن‏ها به مسئوليت خود در قبال ارتقاء وضعيت و سلامت محيط زيست، اقتصاد و جامعه در محله، شهر و منطقه‏ ای که در آن فعالیت می‏کنند، آگاه بوده و آن را می‏پذیرند. آن‏ها فعاليت‏های سازماني خود و نتايج آن را در راستاي حفظ محيط زيست به صورت شفاف و دقيق به اطلاع ذینفعان می ‏رسانند. سازمان‏ های سبز سعی مي‏كنند به عنوان شهروندان شرکتی، در جهت حذف و يا به حداقل رساندن اثرات نامطلوب فعاليت‏های خود تلاش كنند.

مسئوليت‏ پذيری
با درک شرايط اکولوژیک کنونی، سازمان‏هاي سبز می‏دانند كه کسب و کار به همان صورت قديمي نمي‏تواند قابل قبول باشد. اگر قرار است تغير اقلیم و افزايش دما متوقف (و حتي معكوس) شود، ذخاير طبيعی براي نسل‏ های آينده هم حفظ شوند، اقيانوس‏ها، درياها، رودخانه‏ ها، و درياچه ‏ها منابع حیاتی باقی بمانند، و منابع طبيعی‏ مان به اتمام نرسد، پس بايد اقداماتی انجام دهيم و در روند کنونی مداخله کنیم.
سازمان‏ های سبز و دوستدار محيط زيست بر این باورند که فعاليتهاي اصلاحي تنها بر عهده دولت، يا مدارس، يا اشخاص، يا مؤسسات غيرانتفاعي، يا نهادهای مذهبی، يا صنعت نیست و مشاركت كليه ذینفعان است كه راهگشا بوده و روند وخيم ‏تر شدن وضعيت محيط زيست را مي‏تواند معكوس کند.
گرچه توانايي ما براي تأثيرگذاری بر دیگران محدود است، ولي مي‏توانيم در حيطه کسب و کار خود، اقداماتی در جهت حفظ محيط زيست انجام دهيم. سازمان‏هاي سبز، توانايي و قابليت‏هاي خود را مي‏شناسند و مسئوليت خود را برای ايجاد تغييرات مثبت در حيطة كاري خود انجام می‏دهند.

رهبری
پذيرش مسئوليت براي به حداقل رساندن اثرات مخرب محيط زيستی سازمان، بر عهده مديريت است و نشان‏دهنده یکپارچگی بین مأموریت سازمان با یک سری ارزش‏ های اساسی ایست، که به سودآوری بیشتر می‏انجامد. تعهد مدیریت و بیانیه رهبری، اقرار به پذیرش مسئولیت در سطحی کلان‏تر بوده که نه تنها به سهامداران بلکه به ذینفعان سازمان نیز تسری و تعمیم می‏یابد./انجمن مدیریت سبز ایران

https://zistonline.com/vdccisqe.2bqe48laa2.html